Weinig overtuigend boek

ondanks een aantal goed geschreven stukken (maar dat waren nu nét niet de spannendste gedeeltes) een nogal weinig overtuigend boek met een onbevredigend einde.,Suzanne Vermeer is een van de bestverkopende thrillerschrijfsters in Nederland. In 2006 schreef ze haar eerste boek, All-inclusive. Daarna volgden De vlucht, Zomertijd, Cruise, Après-ski en De suite, en zoals de titels al doen vermoeden hebben ze allemaal toerisme als uitgangspunt. Het handelsmerk van Suzanne Vermeer. Zwarte piste past goed in dat rijtje en is al weer haar tweede winterthriller.
Saskia van Lieshout is 32 en bedrijfsleidster in een supermarkt. Zij is getrouwd geweest met de jaloerse en nogal bezitterige Richard. In de supermarkt heeft ze Roel leren kennen en ze gaat een avondje met hem uit. Op het moment dat ze merkt dat Richard ook in de kroeg is, verzint ze een smoes en vertrekt. Vanaf dat moment begint Richard haar te volgen en duikt overal op: bij haar huis en in de supermarkt.
Saskia heeft genoeg van dit alles en reageert op een advertentie van een Nederlands echtpaar, Zalia en Jules, dat in Zwitserland woont en op zoek is naar onder meer een oppas voor hun 2 kinderen. Ze wordt aangenomen en vertrekt. Ze voelt er zich al snel thuis en leert Klaus kennen, een kunstenaar.
Dan gebeuren er plotseling een aantal dingen, die haar leventje op zijn kop zetten: ze komt er achter dat zowel Zalia als Jules een geheim met zich meedragen én Richard staat onverwacht op de stoep. Haar rustige bestaan verandert opeens in een nachtmerrie.
Het boek begint nogal gezapig, afgezien van de stalkpogingen die Richard onderneemt en die Saskia toch wel wat angst inboezemen.
Pas laat begint er een beetje vaart in het verhaal te komen; de weg naar de plot is nogal lang. De plot zelf is kort, maar heftig. Een aantal puzzelstukjes valt in elkaar, hoewel een groot deel al, gaandeweg het boek, min of meer duidelijk werd. Je wist voor een groot deel al welke kant het verhaal op zou gaan.
Het moment dat Richard opeens in Zwitserland opduikt en de reactie van Saskia hierop is nogal plastisch beschreven. Ik kan me niet voorstellen dat iemand in een dergelijke situatie zo lauwtjes reageert.
Er zitten allerlei aspecten in het boek: (wan)hoop, liefde, bedrog, verdriet, teleurstelling en angst, maar dit alles komt mijns inziens niet altijd even goed uit de verf. Gevoelens worden beschreven, maar niet altijd met 100% overtuiging, getuige het eerder genoemde voorbeeld.
Het uiteindelijke einde van het boek komt op mij grotendeels nogal kil en zakelijk beschreven over. Ook hiervoor geldt dat de ontknoping niet echt overtuigend is neergezet. Al met al, ondanks een aantal goed geschreven stukken (maar dat waren nu nét niet de spannendste gedeeltes) een nogal weinig overtuigend boek met een onbevredigend einde.