Een goed begin van een pure Hollandse serie, een mooie concurrent van Flikken Maastricht.

Michael Berg is het pseudoniem van Michel van Bergen Henegouwen en hij schreef eerder thrillers met Chantal Zwart als hoofdpersoon. Daarna was het na 2021 een tijdje stil totdat vandaag de nieuwe thriller Terugkeer verscheen.

Terugkeer is een echte Hollandse thriller die begint met een tochtje op de fiets. Dat niet goed afloopt en met deze gebeurtenis zet Berg de boel op scherp. De cover is ook heel anders van kleur dan de vorige boeken van Berg. Hij laat hiermee zien dat hij echt iets nieuws begonnen is.
Een alleenstaande moeder, Kelly wordt ontvoerd en voor langere tijd vastgehouden in nare omstandigheden. Ze heeft geen idee waarom en probeert er achter te komen. Dit verhaal speelt zich af in de hoofdstukken met de titel ‘Eerder’
In de hoofdstukken met een datum leert de lezer Alex kennen, een rechercheur die terugkeert naar Zuid-Limburg na vele jaren in Amsterdam gewoond en gewerkt te hebben. Hij gaat een cold case team leiden maar komt enkele bijzondere drempels tegen. Hij heeft heel wat meegemaakt en dat wordt mondjesmaat aan de lezer gedeeld. Hij komt een oude bekende tegen die hem vertelt over zijn verdwenen zusje en de eerste cold case zaak is een feit. En dat is niet het enige waar Alex mee bezig moet gaan.
Door een belangrijke datum dichterbij te laten komen wordt de spanning behoorlijk opgevoerd naar een heel boeiend plot met een einde dat groot genoeg is om te hopen dat het tweede deel niet te lang op zich zal laten wachten. Deel 2, Vergelding zal voorjaar 2026 verschijnen en deel 3, Finale in de zomer van 2026.

Berg weet gelijk de toon van een thriller te zetten en dit gelukkig ook vast te houden tot het einde. De schaduwkanten van Zuid-Limburg dringen langzaam tot de lezer door. Er zijn veel thrillers rondom een ontvoering en dit boek valt op door daar niet alle aandacht op te vestigen maar ook veel aandacht te geven aan de opbouw van de karakters die waarschijnlijk in alle delen van deze serie een rol zullen gaan spelen.
Alex heeft een zusje met een verstandelijke beperking en een moeilijke relatie met zijn vader. Berg beschrijft Emmy als verstandelijk gehandicapt, dat is een oude term maar verder laat deze informatie de kwetsbare kant van een stoere rechercheur zien. Zoals veel rechercheurs laat hij de drank niet staan en dat maakt hem toch een beetje een standaard rechercheur uit een politieserie.
Ook de zaken uit het verleden van Alex waardoor hij zich in bepaalde kringen moet gaan verdiepen komen veelvuldig langs en triggeren de nieuwsgierigheid van de lezer.
Berg laat zien dat hij het schrijven de afgelopen jaren niet is verleerd, het is prettig door het woordgebruik en de spanningsboog die door meerdere verhalen te beschrijven heel afwisselend. En hij heeft hier ook een goede balans in gevonden.
Gelukkig is Berg ook zijn humor niet verloren, de beschrijving van zijn nieuwe werkplek en de collega’s zijn goed gevonden, een stukje humor zonder de spanning te verliezen.
Het boek doet mij denken aan Nederlandse politieseries maar is hier ook een mooie aanvulling op. Het voegt echt wat toe door de schrijfstijl van Berg.