Een subliem verteller

Verhalen vertellen is de forte van Eekhaut. Ook al bedient hij zich in wezen van een minimaal plot (meisjes en jonge vrouwen verdwijnen, laten geen spoor na, willen ontsnappen aan de wereld gedomineerd door mannen), dan nog wikkelt hij gebeurtenissen en personages in een warme deken van de mythe (de stad waar dit allemaal gebeurt is toepasselijk anoniem). Terwijl misschien ver weg het einde van het universum in zicht is, slenteren mensen op deze planeet voort in hun dagelijks beslommeringen, de ene beschuldigt van een ontvoering, de andere van teveel belangstelling voor minderjarige wichten. Het geheel is fascinerend, en helemaal typisch Eekhaut -- die steeds meer het risico loopt een cult-auteur te worden. Het is hem gegund. Meer nog is hem een wijder publiek gegund.