Space Oddity.

Taylor Jenkins Reid ken ik enkel van de schitterende bewerking tot reeks van haar boek Daisy Jones and The Six.

Zelf was ik in de jaren 80 geobsedeerd door het spaceshuttleprogramma. Alle televisieprogramma’s, verslaggeving, tijdschrift- en krantenartikels had ik gezien en of gelezen. Ik bezat dia beeldmateriaal dat ik verwerkte in mijn spreekbeurt voor Frans op school.

Benieuwd naar dit nieuwe boek, besloot ik het onmiddellijk te lezen tijdens de zomermaanden.

Een ideaal zomerboek. De band tussen Joan, Vanessa, Frances die de vriendschap overschrijden en die met de dood voor ogen op de spits wordt gedreven is mooi. De Astronaut in mij genoot ook van de ruimtevlucht, opleiding en de fatale momenten waarmee het boek begint. Geen paniek, geen spoilers hier. Maar meer dan een zomerboek is het ook niet.

p 242 Joan had zichzelf niet in Vanessa verloren, ze had zichzelf in haar gevonden.

Beste ruimtevaartsong - David Bowie of Elton John of Bert en Ernie

Normaal max 3* maar het is mooi weer en het is lange tijd geleden dat ik met zoveel zin en zonder verplichtingen een leuk verhaal las.

Door dit genre te lezen moet ik misschien mijn kwotatie van In orbit van Samantha Harvy herbekijken of het nog eens lezen. In orbit is van een heel ander sterrenstelsel.