Heerlijke historische roman weer, typisch Jessie Burton

Jessie Burton krijgt het toch elke keer weer voor elkaar. Al meerdere boeken heb ik van haar mogen lezen en de mysterie die zij in elk verhaal verweeft zorgt ervoor dat elk boek van haar mij van begin tot eind vasthoudt. Het huis aan de Herengracht was dan ook een genot om te lezen en haalde mij uit mijn leesdip. Extra leuk is dat deze historische roman op Nederlandse bodem afspeelt, ook al was het verhaal meer gefocust op de karakters zelf.

Het huis aan de Herengracht gaat in tegenstelling tot deel 1 – die over Nella ging – over Thea Brandt. Thea is net 18 geworden en weet wat ze wilt. Ze wil echte liefde, losbreken, avontuur en meegevoerd worden door dit alles. Tegelijkertijd mist ze de familie-eenheid die er altijd was en probeert ze wanhopig van iedereen hen geheimen los te krijgen. Haar tante Nella daarentegen is bang voor het verleden en de toekomst. Tot ze een – volgens haar – meesterplan heeft bedacht voor haar nichtje en zich daar ontzettend in vastbijt.

Het verhaal wisselt zich af tussen Thea en Nella waardoor je samen met hen uiteindelijk steeds meer losse eindjes kan verbinden met elkaar. Hierdoor blijft er steeds genoeg mysterie over om door te blijven lezen. Jessie Burton schrijft in Het huis aan de Herengracht weer op een ontzettende beeldende manier. Ze legt goed vast hoe je door fouten mogen maken misschien juist wel komt op het punt waar je wilt zijn. Misschien móét je ze zelfs wel maken. Want hoe kom je er anders achter wat je wel en niet wilt en waar je naartoe wilt? Kortom een heerlijk historisch verhaal met een weliswaar rustig tempo, maar zeker eentje die je blijft boeien tot het eind.