Leven in de moerassen van North Carolina.

Het boek bevat ruim tekst met 375 pagina's. Eerder was het boek al verschenen met als titel: Het moerasmeisje. Het probleem voor mij als lezer zit hem in het verhaal. Het is tè mager om het boeiend te houden tot het eind. Ondanks lovende recensies, prijzen en vertalingen naar 41 landen ben ik niet onder de indruk. Nochtans is het begin aangenaam om lezen, maar ergens halfweg begint het een beetje te slabakken. Het is een debuut van de schrijfster die ook een wildlife biologe is, dat merkt men in haar beschrijvingen van de omgeving waar het zich afspeelt. Af en toe kan men ook eens een gedicht lezen, wat er niet toe doet. Het hoofdpersonage wordt beschuldigd van moord met voorbedachte rade. Ze had een relatie met twee jongens met verschillende achtergronden en één van hen wordt dood teruggevonden in het moeras. In het laatste deel lezen we de verhoren en de uitspraak die niet echt verrast. Het zal aan mij liggen, maar ik heb net het schitterend mooie boek uit over Laura H. Dit is misschien de reden dat ik dit minder apprecieer.