Een geweldig beklemmend verhaal.

Opnieuw heeft de schrijfster een top boek afgeleverd. Ik ga hier het verhaal niet beschrijven, daarvoor heb je genoeg mogelijkheden. Eerder had ik het achtste leven al gelezen en met droefheid dichtgeklapt omdat een boek nu eenmaal een einde moet hebben.In haar tweede vertaalde boek heeft Nino me op dezelfde wijze aangegrepen. Ik kan niet anders dan een vijf sterren geven. De regio waar het verhaal zich afspeelt is Tsjestenie waar de Russen lelijk hebben huisgehouden. Vanaf de eerste bladzijden tot en met bladzijde 672 houden u bij de les, wat op zich al uitzonderlijk is. Meestal zijn er altijd wel dode momenten te vinden in vuistdikke boeken, maar deze regel is hier niet van toepassing. Ik had me voorgenomen om per dag 60 pagina's te lezen en dit is me gelukt. Wie het in één adem uitleest verdient voor mij bewondering, maar dit kan ik niet opbrengen, ook vanwege de soms gruwelijke beschrijvingen. Haar schrijfstijl is zo realistisch dat men af en toe even moet doorbijten om verder te lezen. Wegens de verschillende verhaallijnen is men best af het verhaal met blijvende aandacht te volgen. Pas echt op het eind moet je nog een harde noot kraken. na opnieuw het boek te hebben dichtgeklapt moet men toch even op adem komen, vind ik toch. Topwerk!!!