Een industriële lefgozer.

Een zeer boeiend verhaal over een Engelsman die ervoor gezorgd heeft dat we opeens van een agrarische bevolking plotseling een ommezwaai hebben gemaakt naar fabrieksarbeid en daarmee gepaard gaande ongekende groei, uitstoot en soms miserabele werkomstandigheden. Eind achttiende eeuw start dit verhaal, toen Napoleon nog onze streken bestuurde. Hij was iemand met een geweldig doorzettingsvermogen en sprokkelde overal kapitaal om zijn dromen te kunnen waar maken. Stoommachines, hoogovens, en bij uitbreiding treinen en spoorstaven kwamen eruit voort. De grondstof voor dit alles was toen nog enorme hoeveelheden steenkool. In het zuiden van België was dit overvloedig aanwezig en ontstonden er algauw honderden kleine steenkoolmijnen. De schouwen waren niet te tellen. Duizenden arbeidsplaatsen werden er gecreëerd met soms kwalijke gevolgen. Op 50 jarige leeftijd was hij opgebrand en stierf in 1840 te Warschau. In Seraing staat zijn standbeeld nog te pronken.