Lezersrecensie
Nu moet ik een titel bedenken...
Vermoedelijk heb ik dit boek al eens gelezen in 2002, want ik heb er een recensie uit die periode van teruggevonden. Maar het las als nieuw. En herlezen is zeker de moeite waard.
Je zou het kunnen beschouwen als een encyclopedietje over allerlei zaken die met met codes uitdrukken, zoals de schaal van richter, maar ook autonummerplaten en isbn-nummers.
Op het eerste gezicht zou je kunnen zeggen dat het alleen maar een verzameling weetjes is, maar dat klopt niet: de achtergrond van die gegevens wordt gegeven, waardoor zowat elk stukje ook een geschiedenis is over de ontwikkeling van onze cultuur. Wist je bv. dat Nederland al in 1898 autonummers invoerde? En dat ze eigenlijk altijd wat geworsteld hebben met het feit dat er nogal snel nieuwe auto's bijkomen? En dat de regels niet altijd dezelfde waren?
Uit het stukje over elektriciteit blijkt ook duidelijk dat allerlei ontdekkingen, zoals stroomsterkte, spanning en weerstand, in ongeveer dezelfde periode gebeurden. Gelijkaardige tijdperken waren er ook voor andere typen ontdekkingen.
Maar niet alleen de historische achtergronden kun je eruit afleiden. Hans van Maanen vermeldt ook wel eens de formules, zoals de formule om te berekenen hoe lang een remafstand is: s = v²/2a: de afstand is gelijk aan het kwadraat van de snelheid gedeeld door het dubbele van de vertraging.
Ook over andere natuurkundige verschijnselen wordt je geheugen met dit boek eens opgefrist.
Hier en daar duikt er wel eens wat droge humor op.
Het maakt wel eens een foutje. Op pagina 73 wordt de structuur van een atoom alweer vergeleken met een zonnestelsel: de kern in het midden en de elektronen er als planeten omheen draaiend. Dat is zogezegd het atoommodle van Bohr, maar zelfs Bohr heeft at snel laten vallen. Het is natuurlijk wel zou dat de kern, euh, de kern is, en dat de rest eromheen zit. Maar die rest zit er als een wolkenformatie omheen, met hier en daar verdichtingen. Dat is het effect van de quantummechanica en het onzekerheidsprincipe van Heisenberg, waardoor het niet mogelijk is om de exacte plaats van een deeltje te kennen. De wolkenformaties geven eigenlijk de kans aan dat een deeltje zich ergens bevindt.
Hier vind je een betere weergave: "https://tinyurl.com/ywhf56gw", maar ze is nog enigszins onnauwkeurig, omdat de grenzen vaag moeten zijn, en de wolken verdichtingen kennen.
Deze afbeelding geeft een beter beeld: "https://tinyurl.com/yoofub8b".
Het onderschrift ervan vertelt: "Figuur 8. Model van de elektronenwolk voro het 1s-orbitaal. In plaats van elektronen die rond de kern draaien op vaste afstanden, zoals voorspeld door het model van Bohr, voorspelt het orbitaalmodel in welke zones (de orbitalen) de elektronen zich met hoge waarschijnlijkheid rond de kern bevinden." (eigen vertaling)
Het doet gelukkig weinig af aan de waarde van Van Maanens boek, en hem kan ook niet worden aangewreven wat zo velen al jaren verkeerd voorstellen. "7 op de schaal van Richter" blijft een boekje om te lezen en te herlezen, en af en toe te raadplegen met behulp van de index en de alfabetisch op thema geordende artikelen.
(c) 2023, Peter Motte. Niets van bovenstaande tekst mag worden gebruikt om AI te trainen. None of the above is allowed to be used to train AI.
Je zou het kunnen beschouwen als een encyclopedietje over allerlei zaken die met met codes uitdrukken, zoals de schaal van richter, maar ook autonummerplaten en isbn-nummers.
Op het eerste gezicht zou je kunnen zeggen dat het alleen maar een verzameling weetjes is, maar dat klopt niet: de achtergrond van die gegevens wordt gegeven, waardoor zowat elk stukje ook een geschiedenis is over de ontwikkeling van onze cultuur. Wist je bv. dat Nederland al in 1898 autonummers invoerde? En dat ze eigenlijk altijd wat geworsteld hebben met het feit dat er nogal snel nieuwe auto's bijkomen? En dat de regels niet altijd dezelfde waren?
Uit het stukje over elektriciteit blijkt ook duidelijk dat allerlei ontdekkingen, zoals stroomsterkte, spanning en weerstand, in ongeveer dezelfde periode gebeurden. Gelijkaardige tijdperken waren er ook voor andere typen ontdekkingen.
Maar niet alleen de historische achtergronden kun je eruit afleiden. Hans van Maanen vermeldt ook wel eens de formules, zoals de formule om te berekenen hoe lang een remafstand is: s = v²/2a: de afstand is gelijk aan het kwadraat van de snelheid gedeeld door het dubbele van de vertraging.
Ook over andere natuurkundige verschijnselen wordt je geheugen met dit boek eens opgefrist.
Hier en daar duikt er wel eens wat droge humor op.
Het maakt wel eens een foutje. Op pagina 73 wordt de structuur van een atoom alweer vergeleken met een zonnestelsel: de kern in het midden en de elektronen er als planeten omheen draaiend. Dat is zogezegd het atoommodle van Bohr, maar zelfs Bohr heeft at snel laten vallen. Het is natuurlijk wel zou dat de kern, euh, de kern is, en dat de rest eromheen zit. Maar die rest zit er als een wolkenformatie omheen, met hier en daar verdichtingen. Dat is het effect van de quantummechanica en het onzekerheidsprincipe van Heisenberg, waardoor het niet mogelijk is om de exacte plaats van een deeltje te kennen. De wolkenformaties geven eigenlijk de kans aan dat een deeltje zich ergens bevindt.
Hier vind je een betere weergave: "https://tinyurl.com/ywhf56gw", maar ze is nog enigszins onnauwkeurig, omdat de grenzen vaag moeten zijn, en de wolken verdichtingen kennen.
Deze afbeelding geeft een beter beeld: "https://tinyurl.com/yoofub8b".
Het onderschrift ervan vertelt: "Figuur 8. Model van de elektronenwolk voro het 1s-orbitaal. In plaats van elektronen die rond de kern draaien op vaste afstanden, zoals voorspeld door het model van Bohr, voorspelt het orbitaalmodel in welke zones (de orbitalen) de elektronen zich met hoge waarschijnlijkheid rond de kern bevinden." (eigen vertaling)
Het doet gelukkig weinig af aan de waarde van Van Maanens boek, en hem kan ook niet worden aangewreven wat zo velen al jaren verkeerd voorstellen. "7 op de schaal van Richter" blijft een boekje om te lezen en te herlezen, en af en toe te raadplegen met behulp van de index en de alfabetisch op thema geordende artikelen.
(c) 2023, Peter Motte. Niets van bovenstaande tekst mag worden gebruikt om AI te trainen. None of the above is allowed to be used to train AI.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Donthaf
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
