Beeldend en indrukwekkend

Allereerst wil ik vermelden dat ik heel aangenaam verrast dit boek heb gelezen, het is een debuut van Hedwig Meesters.
Na haar naam gegoogeld te hebben zag ik dat haar geboorte jaar 1958 is, was tijdens het lezen in de veronderstelling dat de auteur een jonger iemand zou zijn, maar dit maakt natuurlijk niets uit.
Het boek gaat over Kitty en haar zusje Micky er zit best een leeftijd verschil tussen de zusjes, en ook een belangrijke bijkomstigheid is dat Micky de jongste ook als de mooiste wordt gezien. Wat bij Kitty een toch wel vervelende verhouding tussen de zusjes geeft, vooral omdat Micky duidelijk het lievelingetje van de vader is.
Het verhaal speelt zich af tussen heden en verleden, Kitty krijgt een uitnodiging om op het verjaardagsfeest van haar jeugdvriendje Gijs te komen. Daardoor komen er heel veel vooral ook vervelende herinneringen naar boven, mede omdat haar zusje op een nare manier is overleden. Als je aan het boek begint wil je in een stuk doorlezen, het wordt op een hele prettige manier verteld, heel beeldend. Je voelt je heel betrokken bij Kitty.

Mijn quote: De opluchting die ik voel nu pa en ma me hebben vergeven – nu ik bezig ben mezelf te vergeven – doet meer met me dan ik had verwacht. De bowlingbal op mijn maag is weg, het vage, sombere gevoel neemt af .

Ik geef dit boek 4 sterren.