Over angst, hoop en vriendschap

Het rode lint, een boek wat zich afspeelt in het concentratiekamp Auschwitz Birkenau, wat door de gevangenen ook wel Berkenwoud werd genoemd.

Ella en Rose zijn de twee personen waar het verhaal om draait. Ella pas 14 jaar maar erg lang voor haar leeftijd en daardoor ouder wordt geschat is terwijl ze onderweg naar huis was opgepikt tijdens een razzia, Rose heeft een duidelijk andere afkomst.

Het boek is verdeeld in verschillende tijdsvakken en benoemd in kleuren, Groen, Geel, Rood, Grijs, Wit en Roze.

Ella probeert een plekje te krijgen in het naaiatelier om makkelijker werk te mogen doen, ze heeft het van haar oma geleerd die een hele goede naaister is.
Ze krijgt het baantje na een proef en wordt aangenomen door Mina die de leiding heeft, en eigenlijk profiteert van de naai-kunst van Ella, ze doet namelijk voorkomen dat zij het is die de kleding maakt. De kleding wordt gemaakt voor de vrouwen van de leiding. Ella is een kunstenaar met naald en draad en kan daardoor ook aan wat extra voedsel komen.

Ze raakt bevriend met Rose het dromerige meisje die alles wat ze heeft ook weer deelt met andere. Rose is een heel goede borduurster, en versiert de gemaakte kleding die Ella maakt.
Het boek laat je goed voelen hoe het de gevangenen verging, je wil het in een ruk uitlezen maar ik moest soms even stoppen om het allemaal te laten bezinken, wil er eigenlijk niet te veel over vertellen zodat je als je het leest het zelf kan ervaren.

Ik heb het boek 4 sterren gegeven het is heel beeldend geschreven en een zin in het begin van het boek trof mij direct ’In een hoek hingen planken met stoffen, die zo onverwachts kleurrijk waren dat ik even met mijn ogen moest knipperen’