Klikken en klakken van Jo Smets: een ruw buitenbeentje in het misdaadgenre Ruwe en compacte schrijfstijl Zowel de schrijfstijl van Smets als de verhaallijn zijn niet alledaags. Beiden zijn een troef waarmee het boek zich onderscheidt van andere boeken in het genre. Het boek is een concentraat van een verhaal. Alles wat qua woord en zinnen gemist kon worden, heeft Smets dan ook niet gebruikt. Hij vertelt bij voorkeur in woorden, niet in zinnen. Ieder woord is zorgvuldig gekozen. Versterkt, verzwakt of nuanceert het voorgaande woord, al naar gelang nodig is om het verhaal kracht bij te zetten. Gebruikt Smets toch zinnen, dan zijn deze zo kort mogelijk. Je moet ieder woord lezen, anders kun je niet meer volgen. Snel lezen is er niet bij. Niet alleen vanwege zijn schrijfstijl, maar ook door de zware thematieken, zoals moord, (kinder)prostitutie en de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog. Smets schrijfstijl is ruw, wat de ruige feiten van het verhaal extra kracht bijzet, maar mist de aansluiting bij het ietwat gezapige hoofdpersonage Lazare. Historisch besef prevaleert boven spanning Klikken en klakken is geen thriller of misdaadverhaal zoals we die doorgaans kennen. Smets wil ons niet zozeer meenemen in het oplossen van de misdaad, maar veeleer betrekken bij de, volgens de schrijver, deels onverwerkte Vlaamse geschiedenis. In de laatste hoofdstukken van het boek lijkt hij verantwoording af te willen leggen voor deze feiten in zijn boek. Hoofdrolspeler Lazare vertelt als rapporteur in een dossier aan onder andere de procureur des konings wat hij te weten is gekomen. Dit neemt een te groot gedeelte van het boek in beslag en haalt daarmee de vaart en spanning uit het boek. Beter was het om alle wetenswaardigheden in het verhaal te verweven en er een historische roman van te maken. Daarmee zou zijn doel, de lezer meenemen in onbekende Vlaamse geschiedenis, beter tot zijn recht komen. Conclusie Wie op zoek is naar een luchtige, vlot te lezen thriller, kan dit boek beter laten liggen. Maar voor wie eens wat anders wil dan de vele op elkaar lijkende thrillers, is dit boek zeker en vast een aanrader.