Donker

Lucy is bang ‘s avonds. Voor het donker. Maar…. Donker is helemaal niks om bang voor te zijn! Samen met knuffel Watje maakt ze kennis met Donker en dan komt ze er achter dat donker eigenlijk wel mee valt.

‘Kom je ook naar buiten?’
‘Nu? Is dat niet eng?’
‘Het is niet eng. Want ik ben bij je.’

Wat een prachtige illustraties toch ook weer! Ik hou zo van die tekeningen met maar een paar enkele kleuren en wit accenten. Ze zijn daardoor zo krachtig.
Een prachtig prentenboek met een sterk verhaal dat ook een hulp kan zijn voor iedereen die niet houdt van het donker.