Hotel de Spartaan

Roef is dyslectisch en houdt niet van lezen.

‘.... kunnen we niet gewoon de films kijken?’ (....) ‘Geen sprake van. Dit is kwaliteitsliteratuur, Roef. Ik heb deze boeken zelf ook gelezen toen ik jong was, en kijk wat er van mij is geworden.’
Een iets te dikke man met een rare baan waar je moe en chagrijnig van wordt, dacht Roef. Maar dat zei hij maar niet hardop.

Hij is veel liever met zijn handen bezig. Maar zijn vader en moeder willen dat hij naar het gymnasium gaat. Als hij vervolgens heel laag scoort op de OMNI-toets, sturen ze hem naar Hotel de Spartaan. Daar gaat hij een training krijgen waardoor hij een beter score krijgt op de toets. Gegarandeerd! Helaas is het hotel niet helemaal zoals op de website te lezen staat….

De boodschap van dit boek is duidelijk; er is meer dan alleen een toets om te bepalen wat een kind kan. Een toets toetst niet alle vaardigheden. Persoonlijk denk ik dat de meeste leerkrachten dat allang weten, ouders echter misschien lang niet altijd.
Toch vond ik het geen ‘belerend’ boek. Daar was ik een beetje bang voor na het lezen van diverse recensies. Het is gewoon een leuk en spannend boek met een mooie boodschap.

“Dit was zijn kans om aan zijn vader te laten zien dat hij géén prutser was. Dat hij iets anders kon dan lezen. Misschien hoefde hij dan niet naar het gymnasium.”