Schildpadmeidsje

“Volgens mijn moeder kan ik niet zo veel.”

Elvis is een meisje met een bijzondere naam. Haar moeder is alcoholist. Soms midden in de nacht roept ze Elvis uit bed om haar uit te schelden of te mishandelen.
Elvis zoekt regelmatig haar troost bij haar buurman Joop of schuilt in een gevonden caravan in het bos.

Op een dag vindt ze bij het oud vuil een schildpad.

‘Hallo,’ fluister ik. ‘Ben jij ook niet gewenst?’

Ze noemt hem Simon en neemt hem mee naar huis.
Ze voert gesprekken met Simon en die helpen haar een beetje uit haar schulp te kruipen. Maar ook buurman Joop is een goede hulp voor Elvis.

Als ze dan een nieuwe buurjongen krijgt, Sid, dan verandert er pas echt iets in Elvis. Ze ziet hoeveel moeite hij doet om vriendschap te sluiten met haar en haar te helpen.
Zou er toch een uitweg mogelijk zijn uit de situatie waar ze in zit?

Een hartverscheurend verhaal over mishandeling. Lezen met een knoop in je maag. Maar mooi beschreven allemaal en toch liefdevol. Je wilt als lezer Elvis troosten, haar moeder even goed de waarheid vertellen, en Joop een dikke knuffel geven.
Prachtig ook de manier waarop Joop probeert om Elvis, zo goed en zo kwaad, nog wat levenslessen mee te geven op zijn oude dag.