Kleurrijk

De Iraanse Arghavan heeft haar eigen tweedehands winkeltje in Amsterdam. Ze houdt van de verhalen die bij de gebruikte spulletjes horen. Op een dag wandelt de muzikant Mees haar leven binnen en meteen is ze geïntrigeerd door deze man.

Middels flashbacks krijg je meer inzicht in Arghavans jeugd in Iran, het bijzondere contact met haar vader en de natuur. In Nederland verbaast ze zich vooral over de gebruiken, de individualiteit, hoe men met elkaar omgaat.
De natuur speelt een grote rol in haar leven, ze heeft een bijzondere kleurrijke kijk op de wereld om haar heen. Zo communiceert ze met bomen en is ze erg begaan met het lot van de bomen bij haar winkel die omgezaagd gaan worden. De bomen zijn een metafoor voor alles wat er in haar leven gebeurt. De heimwee naar haar geboorteland Iran, naar haar jeugd, blijdschap en ook de eenzaamheid die ze ervaart.

Het boek staat bol van beeldspraak en de schrijfstijl is poëtisch te noemen. Dit is verklaarbaar aangezien de auteur dichter is. Knap hoe de auteur, die pas zes jaar in Nederland woont, speelt met de taal en mooie zinnen maakt.

Het laat je als lezer even stilstaan bij de kleine dingen die ertoe doen in het leven, een aangename leeservaring in een hedendaagse maatschappij waar met name haast de boventoon voert.