Lezersrecensie
Feest!
Ter gelegenheid van poëzie. Verslag van twee jaar Dichter des Vaderlands. Door: Lieke Marsman.
Dit is een bundeling van de gedichten en essays die Marsman schreef toen ze in 2021 en 2022 Dichter des Vaderlands was in Nederland. Fijn voor mij als Belg om alles netjes bij elkaar te kunnen lezen. Maar ook een boeiend overzicht voor Nederlanders voor wie het makkelijker was om het parcours van de Dichter te volgen. En voor alle Lieke fans, en dat zijn er veel!
Marsman is, zoals ze zelf schrijft, een dichter die ‘de hand die haar voedt durft te bijten’. Dat lees en hoor je in alles wat ze schrijft en zegt. In haar poëzie, romans, essays, Twitterberichten, Zomergasten,… Haar ziekte maakte haar (schrijft ze) milder en bozer. Die combinatie is fascinerend en zorgt soms voor vuurwerk. Haar werk lijkt met de tijd (in)dringender te worden. Haar bundel In mijn mand raakte me diep.
De gedichten in deze bundeling raakten me minder maar dat komt (denk ik) omdat ze verder van me afstaan, als Belg. Ik werd wel geraakt door haar directheid en originaliteit, haar talent om het kleine in het grote te zien en omgekeerd.
Nu ze geen vaderlandse opdracht meer heeft hoop ik op nog veel meer persoonlijk werk van haar, in welke vorm dan ook. Ik heb behoefte aan ‘meer niks doen’, en de maatschappij met mij.
Dit is een bundeling van de gedichten en essays die Marsman schreef toen ze in 2021 en 2022 Dichter des Vaderlands was in Nederland. Fijn voor mij als Belg om alles netjes bij elkaar te kunnen lezen. Maar ook een boeiend overzicht voor Nederlanders voor wie het makkelijker was om het parcours van de Dichter te volgen. En voor alle Lieke fans, en dat zijn er veel!
Marsman is, zoals ze zelf schrijft, een dichter die ‘de hand die haar voedt durft te bijten’. Dat lees en hoor je in alles wat ze schrijft en zegt. In haar poëzie, romans, essays, Twitterberichten, Zomergasten,… Haar ziekte maakte haar (schrijft ze) milder en bozer. Die combinatie is fascinerend en zorgt soms voor vuurwerk. Haar werk lijkt met de tijd (in)dringender te worden. Haar bundel In mijn mand raakte me diep.
De gedichten in deze bundeling raakten me minder maar dat komt (denk ik) omdat ze verder van me afstaan, als Belg. Ik werd wel geraakt door haar directheid en originaliteit, haar talent om het kleine in het grote te zien en omgekeerd.
Nu ze geen vaderlandse opdracht meer heeft hoop ik op nog veel meer persoonlijk werk van haar, in welke vorm dan ook. Ik heb behoefte aan ‘meer niks doen’, en de maatschappij met mij.
2
Reageer op deze recensie