Slow Food

Was getekend, Rien Poortvliet


Slow-food

In mijn jonge jaren ging ik op woensdag en zaterdag naar de tekenschool, niet altijd met volle goesting. Niet dat ik het tekenen niet leuk vond, integendeel, maar de opdrachten waren er dikwijls met de haren bijgesleurd: teken een stoel, een robot, een pot, enz… En dat terwijl ik dolgraag dieren wou tekenen. Een uitstapje naar de zoo was welkom geweest maar dat stond blijkbaar niet in het leerprogramma van de tekenjuf. Onze hond thuis had ik al ettelijke malen getekend; meer levende modellen hadden we niet.

Tot we de boeken van Rien Poortvliet aankochten. Van de hak op de tak, Te hooi en te gras, Het briesende paard,… ik ontdekte een volledige dierentuin! Niet alleen verslond ik deze prachtige boeken, ik tekende en schilderde elk kunstwerk na! Het was niet makkelijk maar gaandeweg raakte ik meer en meer bedreven in het realistisch weergeven van dieren in hun natuur.

Verkochten de boeken van Rien Poortvliet in de jaren 70 als zoete broodjes, ik denk niet dat veel mensen hem nu nog kennen. Gelukkig is er nu dit verzameld werk waarin een mooi overzicht van Rien’s œuvre wordt getoond. Zijn bekendste boeken komen aan bod, telkens historisch gekaderd door een inleidende tekst. Naast de reproducties van de wondermooie schilderijen zijn er ook fragmenten van zijn handgeschreven teksten in opgenomen. Deze bundeling telt maar liefst 268 pagina’s, stuk voor stuk pareltjes.

Vossen, honden, wolven of kabouters: Rien zette ze allemaal door middel van zijn fotografische geheugen meesterlijk op doek of papier. Was getekend, Rien Poortvliet is dan ook als rondstruinen in een museum: het is slow-food voor de geest, een genot voor de ogen.