Lezersrecensie
Akelig prachtig
Deze versie van Lord of the flies is een graphic novel van de Nederlandse Aimée de Jongh. De graphic novelle is een genre dat ik niet snel ter hand neem, omdat ik nooit echt aan het genre heb kunnen wennen. Het is geen strip, het is geen literatuur, het zit er tussenin. Maar door een item op tv, en na lezing van Dagen van zand en Taxi!, was mijn nieuwsgierigheid naar haar versie van Lord of the Flies geboren.
Het origineel van William Golding kende ik nog vanuit mijn schooltijd zo'n 40 jaar geleden, en ik herinner me het verhaal, de thematiek en het akelige gevoel dat ik had bij het lezen. Hetzelfde ervoer ik bij de adaptie van Aimée de Jongh, en dat is een compliment. Bij het lezen bekroop me vaak de gedachte dat ik op het eind, in het nawoord door Jip van der Toorn, mooi verwoord zag: ''Het is absurd dat een verhaal dat in 1954 is geschreven zeventig jaar later zo akelig actueel voelt. Zoveel thema's in dit verhaal spelen ook op het eiland waar wij met zijn allen wonen ''. Terugkijkend, waarom ik het oorspronkelijke verhaal van William Golding toentertijd zo akelig vond, heeft enerzijds te maken dat de roman ook in de jaren '80 akelig actueel was en anderzijds had het te maken met het eiland cq de mini-maatschappij dat de middelbare school vormt en wat voor een jonge puber, die een beetje een mix van Ralph en Piggy was, geen fijne tijd is geweest.
Adaptie
De originele roman dwingt de lezer om zelf beelden en betekenissen te creëren, terwijl een graphic novel die interpretaties al deels invult. Niettemin brengt Aimée de Jongh het verhaal en de kernboodschap van Lord of the Flies op een fantastische manier visueel tot leven. Daarbij blijft ze trouw aan de originele gebeurtenissen en personages. Als interpretatie vind ik het echt in één woord 'prachtig!'. Maar om Lord of the Flies in zijn volledige literaire kracht te ervaren, blijft de originele roman onmisbaar.
Het origineel van William Golding kende ik nog vanuit mijn schooltijd zo'n 40 jaar geleden, en ik herinner me het verhaal, de thematiek en het akelige gevoel dat ik had bij het lezen. Hetzelfde ervoer ik bij de adaptie van Aimée de Jongh, en dat is een compliment. Bij het lezen bekroop me vaak de gedachte dat ik op het eind, in het nawoord door Jip van der Toorn, mooi verwoord zag: ''Het is absurd dat een verhaal dat in 1954 is geschreven zeventig jaar later zo akelig actueel voelt. Zoveel thema's in dit verhaal spelen ook op het eiland waar wij met zijn allen wonen ''. Terugkijkend, waarom ik het oorspronkelijke verhaal van William Golding toentertijd zo akelig vond, heeft enerzijds te maken dat de roman ook in de jaren '80 akelig actueel was en anderzijds had het te maken met het eiland cq de mini-maatschappij dat de middelbare school vormt en wat voor een jonge puber, die een beetje een mix van Ralph en Piggy was, geen fijne tijd is geweest.
Adaptie
De originele roman dwingt de lezer om zelf beelden en betekenissen te creëren, terwijl een graphic novel die interpretaties al deels invult. Niettemin brengt Aimée de Jongh het verhaal en de kernboodschap van Lord of the Flies op een fantastische manier visueel tot leven. Daarbij blijft ze trouw aan de originele gebeurtenissen en personages. Als interpretatie vind ik het echt in één woord 'prachtig!'. Maar om Lord of the Flies in zijn volledige literaire kracht te ervaren, blijft de originele roman onmisbaar.
1
Reageer op deze recensie