Een simpele misdaad van de in Griekenland geboren, Zweedse schrijver Kallifatides is een sterk filosofisch getinte roman vol wijze bespiegelingen over leven en liefde. Dit betekent geenszins dat het boek alleen voor doorbijters geschikt is: Kallifatides heeft een lichtvoetige verteltrant die de ernst voldoende ironie meegeeft om het boek in een keer uit te lezen. De karakterschetsen van inspecteur Vendel en haar medewerkers en de verdachten, zijn ook sterk en zorgvuldig uitgewerkt. Helaas heeft hij aan de intrige minder aandacht besteed. Het speurwerk is weinig indrukwekkend en Vendel gaat uit van veronderstellingen die wel erg snel juist blijken te zijn. Even over de helft van het boek is al duidelijk in welke hoek de dader gezocht moet worden.

Op pagina 32 beklaagt Vendel zich erover dat politiefilms en -romans ver af staan van de werkelijkheid, omdat de meeste echte misdadigers 'geen alibi's voorbereiden en geen verhaal in elkaar flansen'. Je verwacht dan een boek dat zich hier verre van houdt, maar uiteindelijk flanst ook de dader in 'Een simpele misdaad' een verhaal in elkaar. Het verdict: Een simpele misdaad is als literair werk zeer geslaagd, maar als misdaadroman geen hoogvlieger.