Interessant

In 1959 verscheen haar autobiografie onder de titel ‘Eenzaam maar niet alleen’. Na bijna een halve eeuw staatshoofd te zijn geweest, deed Wilhelmina in 1948 afstand van de troon. Enkele jaren later begon zij aan de beschrijving van haar leven, waarin ook haar levensbeschouwing sterk naar voren komt. Het boek vond gretig aftrek bij het Nederlands publiek . Niet alleen de Nederlanders liepen met het boek weg, er was ook een grote belangstelling voor in het buitenland, Denemarken, Noorwegen, Zweden, Finland, Engeland, de Verenigde Staten, Duitsland en Frankrijk konden zich ook verheugen in een vertaling.

Eenzaam maar niet alleen is de titel van het boek van koningin Wilhelmina, de titel spreekt voor zich zelf, leven in de zogenaamde gouden kooi, verstoken van normaal contact met de medemens, de dagen vol met plichten etc.. Ja dan kan het eenzaam zijn.. en je dan toch niet alleen voelen, ja dat zal ongetwijfeld met van hier boven te doen hebben.

Dat is iets wat sterk in het boek naar voren komt, het rotsvaste geloof. Dit boek had ik al een hele tijd in de kast staan, en in de jongere jaren al eens een poging ondernomen om te lezen, maar de vele citaten en Bijbelse teksten vormden toen een obstakel, zodat het boek in de kast belandde, nu na zoveel jaar verder weer een poging gewaagd en nu was het veel minder storend. Dat noemen ze geestelijk groei toch?

Terug naar het boek : Wilhelmina vertelt hier haar levensverhaal, zo schrijft zo vol warmte over haar vader koning Willem III, die voor de buitenwereld toch bekend stond als de gorilla en zijn onvriendelijke gedrag. Schijnbaar was hij voor zijn oogappeltje allerliefst. De band met haar moeder koningin Emma lijkt close te zijn geweest. Bijzonder om te lezen is hoe liefdevol Wilhelmina schrijft over haar man prins Hendrik. Tegenwoordig weten we hoe slecht eigenlijk hun huwelijk was. Als je dit echter leest hebben ze ook liefdevolle momenten met elkaar gekend.

In haar boek beschrijft Wilhelmina de verschillende fases in haar leven zoals haar jeugd, het koningschap, de Eerst Wereldoorlog, de crisisjaren, het meest boeide stuk van het boek : de Tweede Wereldoorlog en de jaren daarna.

Samengevat : Een boek wat mij dus eigenlijk jaren kostte om te lezen is een boeiend, interessant boek over het lezen van de Moeder des Vaderlands, doorheen het boek maakt het duidelijk waarom Wilhelmina deze naam verdiend, niet alleen vanwege de Tweede Wereldoorlog, maar ook daar andere zorgzame daden geheel haar leven. Een oud boek dat echter nog zeker de moeite waard is om te lezen. Zeker nu een van mijn favoriete boeken.