Lezersrecensie
Unieke kijk in het studentenleven van Juliana
Koningin Juliana, zoals we haar na haar overlijden mogen noemen, daar is best al veel over geschreven, maar toch nog lang niet alles. Dat blijkt uit het nieuwe boek “Een taart voor de prinses”. Het boek vertelt het verhaal over haar studentenleven. Een periode van Juliana waarover weinig bekend is of was. Tot nu toe dan.
Juliana studeerde van 1927 tot 1930 in Leiden en was daarmee eigenlijk de eerste Oranje in de collegebanken. Van een echte studie kon je natuurlijk spreken, aangezien haar vooropleiding daarvoor niet toereikend was. Jammer voor Juliana.
In dit boek lezen we unieke verhalen en zien we unieke archiefbeelden uit die studieperiode. De auteur van dit boek, Lizet Kruyff, had hiervoor toegang tot bronnen zoals briefwisselingen tussen Juliana en studie-/jaargenoten. Dat maakt dat het allemaal unieke informatie bevat. Fragmenten van deze bronnen zijn dan ook terug te vinden in het boek. Naast het boeiende verhaal maakt dat het plaatje compleet.
In het boek vinden we verhalen terug over haar jaarclub, haar vriendinnen en haar culinaire avonturen. Aan het einde van het boek lezen we ook wat het van haar jaarclub geworden is. (wat huwelijk en beroep etc. betreft).
Bijzonder aan het boek is dat je het ook een beetje als een culinair boek kan beschouwen. Hidde de Brabander (een bekende tv-kok) geeft tekst en uitleg over de menu’s die in het boek van Juliana’s studiejaren staan. Met tekst en uitleg bedoel ik dat de recepten in stijl van toen en nu beschreven zijn. Van enkele van hen staat de receptuur weergegeven… Dus voor wie de kookkunst goed in de vingers heeft, kan koninklijk koken en bakken. De menu’s of de recepten komen je in volle kleur tegemoet.
“Een taart voor de prinses” geeft een mooie inkijk in het onbekende studentenleven van Juliana. Juliana, die gewoon wilde zijn, kon in deze jaren een beetje “gewoon” zijn. Want al lezen blijkt toch wel dat dat nooit helemaal zo was; ze had haar verplichtingen, toch weer een beperkte vrijheid. En dan de diners die veelal plaatsvonden. Ook bij Juliana op het Loo, om maar wat te noemen. Als je dan naar het kledingvoorschrift kijkt… Ik geloof dat haar vriendinnen en vooral hun ouders daar toch niet zo blij mee waren. Dure kleding en dat telkens opnieuw. Dan moest je toch wel wat centjes hebben… dus zo gewoon was het nu ook niet weer.
Het boek is zeker aan te bevelen, zeker als je interesse hebt in Juliana of de Nederlandse monarchie of lekker koninklijk koken wil. Het is een perfecte combi, zeer goed verzorgd, zowel in woord als beeld. Tenslotte wil het oog ook wat. Het geschrevene leest op zich lekker makkelijk; het telt 144 pagina’s. Dat hadden er best meer mogen zijn. Nogmaals een aanrader!
Juliana studeerde van 1927 tot 1930 in Leiden en was daarmee eigenlijk de eerste Oranje in de collegebanken. Van een echte studie kon je natuurlijk spreken, aangezien haar vooropleiding daarvoor niet toereikend was. Jammer voor Juliana.
In dit boek lezen we unieke verhalen en zien we unieke archiefbeelden uit die studieperiode. De auteur van dit boek, Lizet Kruyff, had hiervoor toegang tot bronnen zoals briefwisselingen tussen Juliana en studie-/jaargenoten. Dat maakt dat het allemaal unieke informatie bevat. Fragmenten van deze bronnen zijn dan ook terug te vinden in het boek. Naast het boeiende verhaal maakt dat het plaatje compleet.
In het boek vinden we verhalen terug over haar jaarclub, haar vriendinnen en haar culinaire avonturen. Aan het einde van het boek lezen we ook wat het van haar jaarclub geworden is. (wat huwelijk en beroep etc. betreft).
Bijzonder aan het boek is dat je het ook een beetje als een culinair boek kan beschouwen. Hidde de Brabander (een bekende tv-kok) geeft tekst en uitleg over de menu’s die in het boek van Juliana’s studiejaren staan. Met tekst en uitleg bedoel ik dat de recepten in stijl van toen en nu beschreven zijn. Van enkele van hen staat de receptuur weergegeven… Dus voor wie de kookkunst goed in de vingers heeft, kan koninklijk koken en bakken. De menu’s of de recepten komen je in volle kleur tegemoet.
“Een taart voor de prinses” geeft een mooie inkijk in het onbekende studentenleven van Juliana. Juliana, die gewoon wilde zijn, kon in deze jaren een beetje “gewoon” zijn. Want al lezen blijkt toch wel dat dat nooit helemaal zo was; ze had haar verplichtingen, toch weer een beperkte vrijheid. En dan de diners die veelal plaatsvonden. Ook bij Juliana op het Loo, om maar wat te noemen. Als je dan naar het kledingvoorschrift kijkt… Ik geloof dat haar vriendinnen en vooral hun ouders daar toch niet zo blij mee waren. Dure kleding en dat telkens opnieuw. Dan moest je toch wel wat centjes hebben… dus zo gewoon was het nu ook niet weer.
Het boek is zeker aan te bevelen, zeker als je interesse hebt in Juliana of de Nederlandse monarchie of lekker koninklijk koken wil. Het is een perfecte combi, zeer goed verzorgd, zowel in woord als beeld. Tenslotte wil het oog ook wat. Het geschrevene leest op zich lekker makkelijk; het telt 144 pagina’s. Dat hadden er best meer mogen zijn. Nogmaals een aanrader!
1
Reageer op deze recensie
