Hans en Parkie

Hans en Parkie, namen die waarschijnlijk geen bellen doen rinkelen, maar het betreft hier twee olifanten die een tijd op Het Loo hebben gewoond, tijdens de periode van stadhouder Willem V.

Twee kleine olifanten die in 1785 op Ceylon gevangen werden genomen en in 1786 verscheept werden naar Texel, via Voorburg naar Apeldoorn, daar tot 1798 verbleven om toen te verhuizen naar Parijs.

Het betreft hier het waargebeurde verhaal van Hans en Parkie. En niet altijd even vrolijk verhaal, zeker in het begin niet, toen ze als kleine olifanten uit hun kudde werden gerukt, gevangen werden genomen en verscheept werden naar Nederland. Maanden in een donkere ruimte van een schip. Geen al te beste omgeving. Hun leven in Voorburg en later Apeldoorn was beter en daar werden ze liefdevol verzorgd, zo kunnen we lezen in het boek. Al waren ze best wel duur in onderhoud… Op het laatst zelfs te duur… Toen de Fransen Nederland bezetten, werden Hans en Parkie verkocht en naar Parijs gebracht, daar in de dierentuin tentoongesteld en waar ze allebei tot het einde van hun leven verbleven. Hun dood en onderzoek daarna komen ook uitgebreid aan bod.

Na het lezen van het boek kun je best stellen dat Hans en Parkie bij leven al bijzonder waren, maar dat eigenlijk nog steeds zijn. Bijzonder, omdat ze in Nederland en Frankrijk door wetenschappers zijn onderzocht en meermalen door vooraanstaande kunstenaars zijn getekend. omdat ze beroemd zijn geworden, zonder daar ooit zelf iets van te hebben geweten. En omdat ze allebei na hun dood zijn opgezet en in een museum terechtkwamen. Pas in 1931 zijn ze van elkaar gescheiden. Maar ze zijn nog steeds te zien. Ze bestaan nog. En hoe bijzonder is dat?

Naast al het geschrevene zijn ook de afbeeldingen die van Hans en Parkie gemaakt zijn in het boek terug te vinden. De vele info over Hans en Parkie is interessant om te lezen en op sommige punten zeker ook leerzaam, vooral hoe men toen met dieren omging, maar ook nu. Naast dat we een goed beeld krijgen van Hans en Parkie (waarbij je vooral Parkie in het hart sluit), is er ook ruimte voor andere olifanten die door de eeuwen heen bekend waren in Europa en als vertier voor de mens gebruikt werden.

Al met al een interessant boek; de hoofdstukken zijn kort gehouden, de 128 pagina’s zijn dan ook zo gelezen. Voor dieren- en geschiedenisliefhebbers zeker aan te bevelen.