Spannend maar geloofwaardige ontknoping mist

Stille Schreeuw is een thriller die de spanning geleidelijk aan op voert. Het trekt je mee in een gruwelijk plot met intriges en kwaadwillende motieven. Dit wordt op prettige wijze gecontrasteerd door een flinke dosis humor in de interactie tussen detective Kim Stone en haar collega's. Vooral haar collega Bryant speelt een leuke rol, zijn vrolijke persoonlijkheid weegt goed op tegen de nuchtere koppigheid van Kim.

De achtergrond van Kim wordt gradueel blootgegeven, waarbij haar cynische houding een beschermingsmechanisme is voor het trauma dat ze heeft opgelopen. Hoewel haar verleden vrij heftig is en goed de toon zet voor haar algemene benadering van mensen, schort het wel aan geloofwaardigheid. De acties die Kim op jonge leeftijd heeft moeten ondernemen om haar broertje te beschermen, zijn niet realistisch.

Het boek spreekt tot de verbeelding door de manier waarop mensen en plaatsen worden omschreven, bijvoorbeeld het platte accent dat heerst in de achterbuurt van Black Country.
Ook krijgt de lezer een kijkje in de gedachten van de moordenaar. De gedachtegang en filosofie zijn sterk neergezet en portretteren een brute persoonlijkheid die neerkijkt op alles en iedereen.

Het is de schrijfster helaas niet gelukt om de opbouw van het plot op een natuurlijke wijze te overbruggen in een geloofwaardige ontknoping. Het einde geeft de lezer geen 'aha!'-moment, maar juist een bittere nasmaak aan een verhaal dat anderzijds juist geloofwaardig en spannend is.