De plussen en minnen van Kwetsbaar.

De sterke kracht van Linda Jansma is het verzinnen van een plot met een een onverwachte wending. Dat doet ze in Tweestrijd en dat doet ze ook in Kwestbaar. In Kwetsbaar moet ze het van haar schrijfstijl niet hebben. De schrijfster doet te veel haar best om dingen net even anders te verwoorden dan normaal en dat pakt meestal niet goed uit. Het voelt gekunsteld aan en dat draagt niet bij aan het leesplezier. De vele malen dat de hoofdpersoon gevraagd wordt hoe het met haar gaat en haar antwoord en gedachtengang daarover, begint op een bepaald moment te irriteren. Zo hier en daar komt ook de geloofwaardigheid van de gebeurtenissen in het gedrang. Af en toe ontpopt Jansma zich als een soort schooljuf, die de lezer over een bepaald thema onderricht geeft. Storend. Verwerk die informatie op een natuurlijke manier in het verhaal of maak de uitleg overbodig.
Zeker geen pageturner, maar doordat Jansma de identiteit van de dader lang in het ongewisse weet te houden is het een boek dat je toch wilt uitlezen.