Psychologische thriller die staat als een huis

Wat doe je als je het vermoeden hebt dat jouw partner mogelijk een ander heeft? Een geheime liefde. Iemand van wiens bestaan jij niet afweet, maar die blijkbaar wel een grote rol speelt in het leven van degene met wie jij je dagen wilt gaan slijten. Besluit je voor de harde confrontatie te kiezen, of hoop je dat het uiteindelijk vanzelf wel weer over zal gaan? Maak je op basis van een vermoeden meteen een einde aan de relatie of ga je eerst zelf op onderzoek uit? Voor de meeste mensen is het vermoedelijk heel lastig om te beslissen wat ze in de bovenstaande situatie zouden doen. Maar voor Yoka Kamphuys wordt het plotseling de harde realiteit wanneer zij begint te vermoeden dat haar man Hans een affaire heeft met een andere vrouw. Als – overigens niet bijster succesvolle – schrijfster van misdaadromans besluit ze om op onderzoek uit te gaan, net zoals de hoofdpersoon in haar boeken dat zou hebben gedaan.

Deze psychologische thriller van René Appel staat absoluut als een huis. In feite bestaat Loverboy, zeker in het begin, uit twee verschillende delen. Enerzijds de problemen van Yoka Kamphuys, die keihard geconfronteerd wordt met de realiteit van het leven en aan de andere kant het fictieve verhaal van Anouk Akkerman, de privé-detective uit haar romans. Op sommige momenten gaan de twee delen elkaar zelfs overlappen, maar zonder dat je daardoor als lezer in verwarring raakt. Bijna alle hoofdstukken beginnen daarnaast met authentieke krantenberichten, die bijna stuk voor stuk nog wel ergens op het netvlies staan. Het geeft absoluut een meerwaarde aan het verhaal en zorgt ervoor dat je vanaf de eerste pagina’s meteen al vastgezogen zit in het boek. Loverboy geeft tevens een aardig inzicht in de huidige situatie rondom de Nederlandse scholen, waarbij de problemen van met name een deel van de Marokkaanse jongeren moeilijk oplosbaar zijn. Maar ook veel autochtone jongeren raken tegenwoordig makkelijk in de problemen zodra zij eenmaal het idee krijgen dat een criminele levenswandel veel interessanter en lucratiever zou kunnen zijn dan het behalen van allerlei diploma’s. Een verwrongen kijk op de werkelijkheid, die ze wordt ingegeven door de muziek, de televisie en de slechte invloed van andere, reeds ontspoorde vrienden.

De kracht van het boek zit niet zo zeer in gewelddadige scènes of hard taalgebruik. Sterker nog: die zijn in Loverboy beide nauwelijks te vinden. Het gaat om de beschrijving van gevoelens, de ontwikkeling van allerlei emoties en de gevolgen die daaruit voortvloeien. In het geval van Yoka Kamphuys gaat het allereerst om jaloezie en haar gerechtvaardigde wens om enige genoegdoening en respect. Ze haat de vrouw die zij niet kent maar die er wel verantwoordelijk voor is dat haar man langzaam maar zeker een vreemde voor haar wordt. Tegelijkertijd heeft de geheime maîtresse echter ook haar gevoelens en verlangens die in de loop van de relatie ook nog eens sterk veranderen. Door René Appel worden al deze elementen zeer goed beschreven en gebruikt hij ze op uiterst subtiele manier om de spanning in het verhaal te versterken. Met name bij Yoka geraken de emoties op een kookpunt en vlucht ze weg in de fictieve wereld van haar schrijverij. Maar ook daar kan zij nauwelijks tot rust komen en al snel blijkt dat een verschrikkelijk drama onafwendbaar is.

René Appel heeft al een heel aantal geweldige thrillers op zijn naam staan en in dat rijtje hoeft Loverboy zich zeker niet te schamen. Het uiteindelijke plot is mogelijk iets te voorspelbaar te noemen, maar zit aan de andere kant wel weer goed in elkaar. Het menselijk lot, de dramatiek van de liefde, de keuzes die iedereen verplicht is te maken in het leven en de daaruit voortvloeiende gevolgen die je zelf moet dragen. Het zit er allemaal in verpakt en samen vormen ze een geweldig verhaal.

Ik ben zwaar onder de indruk.