Lezersrecensie
Wederom een page-turner met vertrouwde personages
Karin Slaughter, de Queen of Crime, heeft geen introductie nodig. Dit jaar is er weer een nieuw deel uitgekomen in de Will Trent-serie.
“Voorzichtig streek ze het haar van haar dochter achter haar oor (…)Nu waren haar nagels gemanicuurd. Haar tenen waren lang en vervormd na jarenlang balletles, dansen tot diep in de nacht en wat ze allemaal nog meer had beleefd in haar opwindende, moederloze bestaan. Ze raakte de lippen van haar dochter aan. Koud. Ze verloor te veel bloed. Het heft van het mes dat uit haar borst stak klopte mee met haar hart (…)”
Zo begint een nieuwe intrige met wederom de ex-vrouw van Will Trent, Angie, in een hoofdrol. In het vorige deel,Stille Zonde, lazen we dat zij nog steeds een grote invloed op hem uitoefent. Nu is dit niet anders, maar Will probeert er alles aan te doen om zich van haar los te maken, samen met de hulp van Sara Linton.
In een pakhuis wordt het dode lichaam gevonden van een ex-politieagent. Alle sporen leiden naar een populaire basketbalprof, die al eerder in de rechtbank stond voor een verkrachtingszaak. Ook is er een verband met de ex-vrouw van Will, wat alles nog gecompliceerder maakt. Eerst lezen we het verhaal van Will en zijn vrienden, in de tweede helft vertelt Angie haar kant van het gebeuren. Hierdoor zijn er soms momenten dat je ook sympathie voor haar kunt opbrengen, terwijl zij eigenlijk niets meer dan een corrupte, aan lager wal geraakte politieagente is.
Slaughter heeft weinig woorden nodig om tot een goede karakterschets te komen of om een situatie of setting neer te zetten. (“Hij probeerde de glazen deur met een klap dicht te slaan, maar er zat een pneumatische dranger op”).
Tevens geeft ze net zo gemakkelijk details over een luxe merk lippenstift als over diverse merken dure auto’s. Ze is van alle markten thuis en weet het zo te beschrijven dat je je direct zelf op de plaats delict weet te situeren.
De enige kanttekening die ik maak bij dit boek, is dat het wederom om de ex-vrouw van Trent gaat, en wederom dat er een relatiecrisis ontstaat tussen hem en Sara Linton. Dit lazen we ook al in het vorige deel en hiermee valt Slaughter een beetje in herhaling. Neemt niet weg, dat dit deel ook weer een page-turner van formaat is en dat we nog steeds geen genoeg krijgen van Will, Sara, Amanda en Faith.
“Voorzichtig streek ze het haar van haar dochter achter haar oor (…)Nu waren haar nagels gemanicuurd. Haar tenen waren lang en vervormd na jarenlang balletles, dansen tot diep in de nacht en wat ze allemaal nog meer had beleefd in haar opwindende, moederloze bestaan. Ze raakte de lippen van haar dochter aan. Koud. Ze verloor te veel bloed. Het heft van het mes dat uit haar borst stak klopte mee met haar hart (…)”
Zo begint een nieuwe intrige met wederom de ex-vrouw van Will Trent, Angie, in een hoofdrol. In het vorige deel,Stille Zonde, lazen we dat zij nog steeds een grote invloed op hem uitoefent. Nu is dit niet anders, maar Will probeert er alles aan te doen om zich van haar los te maken, samen met de hulp van Sara Linton.
In een pakhuis wordt het dode lichaam gevonden van een ex-politieagent. Alle sporen leiden naar een populaire basketbalprof, die al eerder in de rechtbank stond voor een verkrachtingszaak. Ook is er een verband met de ex-vrouw van Will, wat alles nog gecompliceerder maakt. Eerst lezen we het verhaal van Will en zijn vrienden, in de tweede helft vertelt Angie haar kant van het gebeuren. Hierdoor zijn er soms momenten dat je ook sympathie voor haar kunt opbrengen, terwijl zij eigenlijk niets meer dan een corrupte, aan lager wal geraakte politieagente is.
Slaughter heeft weinig woorden nodig om tot een goede karakterschets te komen of om een situatie of setting neer te zetten. (“Hij probeerde de glazen deur met een klap dicht te slaan, maar er zat een pneumatische dranger op”).
Tevens geeft ze net zo gemakkelijk details over een luxe merk lippenstift als over diverse merken dure auto’s. Ze is van alle markten thuis en weet het zo te beschrijven dat je je direct zelf op de plaats delict weet te situeren.
De enige kanttekening die ik maak bij dit boek, is dat het wederom om de ex-vrouw van Trent gaat, en wederom dat er een relatiecrisis ontstaat tussen hem en Sara Linton. Dit lazen we ook al in het vorige deel en hiermee valt Slaughter een beetje in herhaling. Neemt niet weg, dat dit deel ook weer een page-turner van formaat is en dat we nog steeds geen genoeg krijgen van Will, Sara, Amanda en Faith.
2
Reageer op deze recensie
