Een romantisch verhaal met meer diepgang dan je zou verwachten.

-Dit is het 3e deel van de thee tuin serie. De eerste 2 delen heb ik niet gelezen. Je kan dit boek ook afzonderlijk goed lezen. Maar na het lezen van dit deel ga ik zeker deel 1 en 2 ook lezen.

Anne schrijft heel beeldend. De woorden zijn eenvoudig en de zinnen niet al te lang. Het leest makkelijk weg. Het is een heerlijke schrijfstijl. Je ziet alles meteen goed voor je , hoe de theetuin eruit ziet, hoe de personages er uit zien. Dat leest heel fijn dan kom je echt goed in het verhaal.

Het is een romantisch verhaal met meerdere verhaallijnen. Het gaat vooral om de 2 personen Sarah en Emma. Doordat je steeds een hoofdstuk over Emma en dan een over Sarah leest blijft het boek lekker vlot doorlopen en ben je steeds benieuwd hoe het verder gaat. Sarah is honkvast maar wil graag een nieuwe carrière. Ze zegt haar oude baan op in een zorg tehuis en gaat in de theetuin werken om zo het vak als patisserie te leren. Haar jeugdtrauma, een litteken in haar gezicht, maakt haar keuze om van werk te veranderen moeilijk ook heeft ze daarom moeite om relaties aan te gaan.

Emma is heel zakelijk en investeert in bedrijven waarmee het slecht gaat en door een financiële injectie weer kunnen opbloeien. Zo investeert ze ook in het hotel van Coen door hem krijgt ze een hele andere kant van het leven te zien. Ook Emma heeft een trauma die haar leven beïnvloed. Door de trauma’s in het verleden van de beide dames krijgt het boek een diepgang die echt een meerwaarde geeft aan dit boek. Doordat het beeldend geschreven wordt krijg je ook echt zin om naar Texel te gaan en de sfeer daar op het eiland zelf te ervaren.

De verhaallijnen hebben open eindes. Het kan dus maar zo zijn dat er ook nog een vierde deel uitkomt.

De kleine theetuin brengt geluk een super mooie feelgood met een laagje diepgang die lekker vlot weg leest.