Meeslepend vervolg

Ik vond Very Bad Elite beter dan Very Bad Kings, het eerste boek in de serie. Vanaf het begin lag het tempo veel hoger, waardoor het voor mij veel makkelijker was om geboeid te blijven. Ik ben er écht doorheen gevlogen.

In dit tweede deel van de Kingston University-serie keert Mable terug naar Kingston University, vastbesloten haar studiebeurs te behouden ondanks de Kings en de dreiging die zij vormen. Klaar voor het ergste vindt ze in plaats daarvan een onverwachte bondgenoot, en beginnen de Kings zich ineens te gedragen alsof ze haar willen beschermen…

Mable bezorgt me nog steeds totale whiplash met haar innerlijke monoloog. Haar gedachten springen, draaien en ontsporen op een manier die chaotisch is, maar ergens perfect past bij de duistere wereld waarin ze zich bevindt. Ik weet nog steeds niet helemaal wat ik van haar vind…

En dan over de Kings… Wat er voor mij het meest uitsprong, is dat dit boek minder oppervlakkig voelt. Er zitten echt lagen in de Kings, hints van diepere motieven en vooral meer achtergrondverhaal. Je krijgt redenen om te twijfelen aan wat je denkt te weten, en dat maakt het een stuk intrigerender. De personages voelen over het algemeen complexer aan dan in het eerste boek.

Al met al vond ik Very Bad Elite goed. Het is nog steeds erg donker, en je moet zeker van bully romance houden om van deze serie te genieten. Maar het tweede boek van Kingston University biedt een sterker, rijker en meeslepender verhaal… Een boek waar ik met plezier doorheen ben geraced.

Bedankt Zomer & Keuning voor het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.