Opnieuw hilarisch

Over hoe een analfabetische Zuid-Afrikaanse latrine werkster verantwoordelijk wordt voor een atoombom in Zweden samen met haar niet bestaande vriend. Dit alleen al klinkt behoorlijk onmogelijk, maar echt: het wordt nog veel gekker.

Wie na het lezen van 'De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween" dacht dat Jonas Jonasson al zijn kruit al had verschoten voor wat absurditeit betreft, heeft het mis. Opnieuw is deze schrijver er in geslaagd om op geniale wijze de spot te drijven met de recente geschiedenis. Op dezelfde wijze als in zijn eerste boek, schuwt hij ook in deze roman de pijnlijke dieptepunten uit de afgelopen decennia niet, en weet deze met veel humor maar altijd maatschappijkritisch tot een hilarische avontuur te verweven. Nooit voorspelbaar, want bij de afsluiting van ieder hoofdstuk volgt weer een volledig nieuwe absurde wending.

Nooit saai en in een schrijfstijl die uitnodigt om net zo vlot door te lezen als een avonturenroman. Maar met quotes die je als lezer doen beseffen hoe geniaal deze schrijver zware onderwerpen lichtzinnig onder de aandacht weet te brengen. Zoals: "Niets duurt eeuwig in deze slechte wereld. Zelfs ons verdriet niet.(Charlie Chaplin)"
Geniaal. Een roman die een breed publiek zal aanspreken.