Pijnstillers bij Carry Slee

Casper is een jongen van 15 jaar. Hij woont alleen met zijn moeder, zijn vader heeft hij nog nooit gezien. Hij denkt erover om hem een keer op te zoeken. Met zijn moeder gaat het de laatste tijd niet goed. Ze heeft constant buikpijn.

Sofie, de beste vriendin van Casper, heeft verkering met Roy, een Surinaamse jongen. Maar Sofie durft niet met Roy thuis te komen omdat haar vader een hekel aan Surinamers heeft. Dit komt omdat een Surinaamse collega, Kenneth, een baan gekregen heeft die hij ook wilde hebben. Daarom speelt Casper dat hij verkering met Sofie heeft, hij brengt haar elke avond thuis als ze bij Roy is geweest.


Op het moment dat hij zijn moeder wil verrassen vindt Casper een kaartje in zijn moeders tas. De ontsteking in zijn moeders buik is kanker! Na een kijkoperatie in het ziekenhuis komt zijn moeder weer thuis. Ze kunnen niks meer voor haar doen.

Casper besluit zijn vader op te zoeken. Die is heel blij om Casper te zien. Ze kunnen heel goed met elkaar praten. Casper heeft veel steun aan hem. Door hem ziet hij ook weer hoop om aan de auditie mee te doen. Hij schrijft een heel mooi nummer, en Anouk zingt daarbij. Met Anouk kan hij ook heel goed praten. Haar vader heeft ook kanker gehad, maar hij is er weer bovenop gekomen door een alternatieve arts. Casper besluit daar ook met zijn moeder heen te gaan.

Het gaat nu de goede kant op. De auditie is geslaagd. Anouk en Casper zijn allebei toegelaten tot het jeugdorkest. Ook met zijn moeder gaat het weer beter. De tumor wordt kleiner door die alternatieve arts. Ook haalt Casper weer betere cijfers op school. Hij wordt ook verliefd op Anouk. Maar ze heeft al een vriend. Maar ze komen erachter dat die haar bedreigt. Anouk maakt het uit. Opeens komt er een omkeer. Zijn moeder gaat weer pijnstillers slikken. Caspers wereld stort weer in. Ze gaat niet meer naar de alternatieve arts, hij heeft haar ook opgegeven. Ze vraagt of Casper nog wat voor de pijn heeft, en Casper begint te spelen op zijn keyboard en terwijl hij aan het spelen is overlijdt zijn moeder.

Casper heeft nergens zin meer in. Niet meer in school, niet meer in het orkest. Sterker nog, hij wil eruit stappen. Anouk wordt boos op hem. Zelfs zijn vrienden, Pim en Sofie ook. Casper begraaft zich in zijn huiswerk. Hij kan er niet meer tegen en gaat naar de werkkamer van zijn moeder. Een warm gevoel overvalt hem. Hij toetst zeven cijfers in, speelt een stuk op zijn keyboard en hangt weer op. Tien minuten later staat Anouk voor hem en ze vraagt: gaan wij het weekend naar Baarn met het orkest? Ja knikt Casper, en ze zoent hem.   

Ik vond dit een heel mooi boek. Het is echt zo’n boek dat je in 1 keer uit wilt lezen. Dat heb ik ook gedaan. Het stuk wanneer de moeder van Casper overlijdt is een heel ontroerend stuk. De personen worden ook heel mooi beschreven. Je voelt gewoon met ze mee. Het onderwerp trok me ook wel aan. Het is een onderwerp dat tegenwoordig veel voorkomt. Het taalgebruik was ook helemaal niet moeilijk. Het boek was zeer makkelijk te lezen.