Verhaal met extra dimensie

'Een boek dat gebaseerd is op ware gebeurtenissen die het daglicht niet kunnen verdragen', zo wordt het nieuwste boek van Marelle Boersma geïntroduceerd. Wat die gebeurtenissen zijn, wordt gelukkig niet verteld in het voorwoord van De lijst, waardoor de lezer met open vizier aan deze thriller kan beginnen.

Boersma startte haar loopbaan in het onderwijs, in die periode begon ze eveneens met schrijven. De boeken waarmee ze zich op de kaart zette, zijn Vals alarm en Ik volg je. Ook met de 'Ik vertrek'-serie wist de auteur een groot lezerspubliek aan zich te binden. Sinds 2020 is Boersma eigenaar van de Online Schrijfschool, waarmee ze opnieuw schrijven en doceren combineert.

Het leven lijkt Erin, archeoloog bij Naturalis in Leiden, toe te lachen als ze besluit om zich eindelijk met haar vriend Wim te verloven. Voor het zover is, overlijdt haar adoptiemoeder. In Lyon probeert Charlotte een medaille in de wacht te slepen bij de Meilleur Ouvrier de France, dé prijs waarmee ze zichzelf als patissier met een eigen zaak in Orleans wil bewijzen. Bijna tegelijkertijd draait Max als couturier overuren in Milaan voor een grote modeshow tijdens de fashionweek. Erin, Charlotte en Max hebben elkaar nog nooit ontmoet, sterker nog, ze weten niet eens van elkaars bestaan. Toch staan ze alle drie op een lijst. Een lijst die hun levens bij elkaar brengt, maar die ook grote gevolgen voor ze zal hebben.

Boersma schrijft toegankelijk en zonder ingewikkelde zinnen. Precies zoals de lezers van haar gewend zijn. Toch is de toon serieuzer dan in bijvoorbeeld de 'Ik vertrek'-serie. Dat heeft waarschijnlijk te maken met een schokkende vondst in 2014 in Ierland. Een vondst die wereldwijd de voorpagina’s haalde en de auteur op het idee bracht voor dit verhaal rond adoptie en herkomst. Dat De lijst deels Ierland als setting heeft, is dan ook niet meer dan logisch. In het nawoord geeft Boersma de nodige uitleg, onder andere over het jaar waarin bijna het gehele boek zich afspeelt, te weten 1995.

Dit zou het jaar voor hoofd- en ik-personage Erin moeten worden. Ze heeft zichzelf ervan overtuigd om met Wim te trouwen. Als ze voor hun ondertrouw de benodigde papieren bij het gemeentehuis haalt, ziet ze voor het eerst de naam van haar biologische moeder. Dat prikkelt haar nieuwsgierigheid en ze wil er graag met haar adoptiemoeder Astrid over praten. Daarvoor krijgt ze echter de kans niet, want Astrid overlijdt plotseling. Haar dood wordt gevolgd door een aantal onverklaarbare zaken, waaronder het verdwijnen van een mysterieuze lijst, waarvan Erin het bestaan tot dan toe niet kende. Hierdoor voelt ze zich niet alleen genoodzaakt onder te duiken, maar ook op zoek te gaan naar haar herkomst.

Naast de verhaallijn van Erin zijn er die van Charlotte en Max, beide in de derde persoonsvorm geschreven. Boersma weet van alle drie een goed beeld van hun achtergrond en levens te creëren, waardoor het personages met karakter en diepgang zijn. Mede door het gebruik van flashbacks wordt de link tussen deze drie voor de lezer sneller duidelijk dan voor de personages zelf. Het maakt de plot niet minder interessant – afschuwelijk zelfs, met het non-fictie-element in het achterhoofd. Maar, ondanks een aantal mooie plotwendingen, laat de spanning wel te wensen over. Menig thrillerliefhebber zal daar toch over struikelen, want die verwacht meer en vooral hogere spanningsbogen. De ontknoping zit goed in elkaar en laat geen vragen onbeantwoord, al zal de oplettende lezer niet voor veel verrassingen komen te staan.

Boersma onderscheidt zich met De lijst duidelijk van haar eerdere boeken door de serieuze ondertoon, ingegeven door feiten. Het verhaal krijgt er een extra dimensie door en zet aan tot nadenken. Voor een thriller komt het echter tekort en dat is in dit geval meer dan jammer.