Eerlijk en oprecht

In haar boek 'Mijn verhaal; Becoming' neemt Michelle Obama je mee door haar leven. Hoe ze als zwart meisje opgroeit in een arme, zwarte buurt met haar ouders en een oudere broer op een kleine bovenverdieping. Ze schrijft liefdevol over haar ouders die haar - en ook haar broer - kansen boden om het beste uit zichzelf naar boven te halen (kansen die haar ouders nooit gehad hebben) en zich op alle mogelijke manieren te ontwikkelen in een dominerende - vooral door mannen - witte wereld. Daarbij ontziet ze zichzelf niet. Ze laat zowel haar minder leuke als goede en sterkte kanten zien. En ook de strijd die het kost om als zwart meisje naar een high school te gaan en naar de universiteit.
Ze vertelt over haar ontmoeting met Barack Obama, over hun beider onvolkomenheden en hoe ze elkaar daarin moesten leren kennen, elkaar laten etc. Net zoals in elke relatie. Ze schroomt niet om te vertellen hoe ze (na hun huwelijk) probeerden zwanger te worden en daarin openhartig te zijn; ook hoe het is om een miskraam te krijgen en hoe ze dit deelt met haar vriendinnen.
Ook waardeer ik haar openhartigheid als ze vertelt over het idee van Barack om zich verkiesbaar te stellen voor het presidentschap. Eigenlijk heeft ze niets met politiek en denkt ze vooral aan haar dochters, die ze een normaal gezinsleven gunt. Maar tegelijkertijd ziet ze waar Barack voor leeft en wat hij voor ogen heeft voor de VS.
Ze maakt je deelgenoot van de vele valkuilen die de verkiezingsstrijd met zich meebrengt en daarna van haar optreden als First Lady. Hoe alle ogen van de wereld op haar en haar familie zijn gericht.
Over de politieke periode en strijd tijdens het bewind van Barack Obama schrijft ze niet veel - alleen de bijzondere hoogte- en dieptepunten - wel over haar eigen agenda en dat wat ze al dan niet weet te bereiken in die acht jaar. Opvallend is hoe ze vertelt dat zij en Barack in de eerste plaats boven alles ouders blijven, en op de tweede plaats humaan en blijven opkomen voor minderheden. Of dat laatste nu gaat om kleur, armoede of geaardheid.
Natuurlijk schopt ze af en toe tegen dingen aan, maar die hebben zelden een politiek tintje. Behalve als ze na bijna acht jaar - als hun regeerperiode er op zit - ziet en hoort wat de visie is van Donald Trump, de tegenstander van hun partijgenoot Hillary Clinton.
Ik heb genoten van het boek. De enige reden dat ik 4 en geen 5 sterren heb gegeven, is dat er wat mij betreft wat meer 'vaart' in had mogen zitten. En aangezien 4,5 ster niet mogelijk is, noem ik het maar een dikke 4!