’De bewoonde wereld- Nicci French’- Een boek vol ontdekkingen.

“De bewoonde wereld” is niet alleen de titel van het boek, maar vat ook de psychologische thriller minimaal samen. De titel doet misschien niet meteen vermoeden dat het een typische thriller is, maar het verhaal doet je daar anders over denken. Abbie Devereaux staat na haar ontsnapping terug met beide voeten in de bewoonde wereld zonder te weten wie ze is, waar ze woont, wie haar vrienden zijn etc. Men zou denken dat het allemaal om de ontvoering draait, maar integendeel. Het echtpaar Nicci Gerrard en Sean French schrijven over een meisje dat haar verleden probeert te achterhalen met behulp van ontdekkingen over haar ontvoering en haar vorig leven.
Achter de naam Nicci French zit het Britse echtpaar Nicci Gerrard en Sean French schuil. Ze zijn getrouwd en hebben samen twee kinderen, hoewel Nicci Gerrard al twee kinderen had van een vorige relatie die niet stand hield. Het koppel komt van het Verenigd Koninkrijk en studeerden beide aan de universiteit van Oxford. Nadat ze hun studies hadden afgerond werkten ze beide als journalist, maar nu schrijven ze samen psychologische thrillers. Ondertussen hebben ze samen al twintig literaire thrillers, waarvan acht tot de reeks Frieda Klein behoren. Niet alleen literaire thrillers vallen onder hun werk, maar ze schreven in het verleden ook novellen en kortverhalen.
Het boek werd uitgegeven in het jaar 2002 en het verhaal is gebaseerd op het begrip ‘duisternis’. Duisternis is het enige dat Abbie Devereaux, het vijfentwintig jarig meisje, ziet wanneer ze wakker wordt in een kille omgeving. Ze is geblinddoekt en haar handen en voeten zijn vastgebonden. Al gauw heeft ze door dat ze niet weet wie ze is. Wanneer Abbie merkt dat de ontvoerder haar aanstaart probeert ze informatie los te krijgen, maar als antwoord krijgt ze een prop in haar mond geschoven zodat ze zou zwijgen. Na 54 pagina’s waarin Abbie vertelt over haar ontvoering weet ze eindelijk te ontsnappen en komt ze terecht in de bewoonde wereld. Het zou logisch zijn moest de ontsnapping het gelukkige einde zijn, maar dat is het niet. In tegendeel, het echte verhaal begint pas nadat ze is kunnen ontsnappen. Na haar ontsnapping komt ze in het ziekenhuis terecht en wordt ze voorgesteld aan rechercheur Jack, die haar zaak moet onderzoeken. Helaas blijkt er niemand te zijn die haar wilt geloven. Om het tegendeel te bewijzen gaat Abbie op zoek naar haar verleden, meer precies naar wat er voor de ontvoering was gebeurd. Eens ze uit het ziekenhuis is ontdekt ze verschillende zaken; voor haar ontvoering woonde ze samen met een meisje genaamd Jo. In de loop van het verhaal leert Abbie Ben kennen en al gauw ontdekt ze dat ze vroeger een relatie hadden. Ben is de enige van al haar vrienden die haar verhaal gelooft en die haar dan ook probeert te helpen. Wanneer Abbie het goede pad weer lijkt op te gaan wordt er ingebroken in haar appartement en dit is het moment waarop ze beseft dat haar ontvoerder haar probeert op te sporen.
Omdat het verhaal in de ik-verteller is geschreven is het boek heel ingrijpend om te lezen. Je wilt weten wat er met het meisje zal gebeuren, hierdoor zal je zelf beginnen nadenken over de vragen die Abbie zichzelf stelt. Het feit dat het boek geschreven is in de ik-verteller maakt dat wij dus niets meer weten dan het hoofdpersonage zelf en naarmate het hoofdpersonage meer ontdekt, doen wij dat ook. Dit is wat het boek zo spannend maakt en het extra moeizaam maakt om het boek opzij te leggen. Het inleven in de rol van de protagonist is zeker een opvallend aspect. De omgevingen en situaties waar Abbie zich in bevindt beschrijft ze zo goed en gedetailleerd zodat we ons kunnen in leven in het verhaal. Omdat we mee beleven wat Abbie meemaakt speelt het boek zich af in chronologische volgorde, hoewel sommige stukken flashbacks lijken doordat ze op sommige momenten verwijst naar gebeurtenissen uit haar leven voor de ontvoering. Aangezien nergens wordt aangegeven wanneer het verhaal zich afspeelt zou men kunnen zeggen dat er ook niet echt een datum op wordt geplakt en dat het verhaal zich dus in een andere tijd zou kunnen afspelen. In het begin van het verhaal draait het alleen maar over de ontvoering zelf en gebeurt er niet veel waardoor het begin een beetje langdradig is, maar naarmate het verhaal vordert wordt het alleen maar spannender en spannender.
‘De onbewoonde wereld’ geeft je zeker kippenvel, maar vooral zin om verder te lezen omdat het heel gemakkelijk is om je in te leven in het personage. Ontvoering, het verliezen van je identiteit en jezelf bewijzen zijn onderwerpen die het boek meeslepend en emotioneel maken, maar laat je niet stoppen door het iets wat langdradige begin.