Waar zijn de thrillerelementen?

Hoewel Charles den Tex in 1952 in Australië werd geboren, is hij ongetwijfeld de laatste twee decennia in Nederland een van de bekendste auteurs in het thrillergenre. Na zij debuut Dump in 1995 weet hij menig lezer daarna met de regelmaat van de klok aan de stoel gekluisterd te houden met zijn verhalen.

In 2019 verschijnt zijn meest recente boek Verloren vrouw, waarin de lezer kennismaakt met een personage genaamd Djenna, die diep in de nacht gewond wordt gevonden door Luc. Hij besluit haar mee te nemen, maar als Djenna bijkomt heeft ze aan een ernstige vorm van geheugenverlies. Gaandeweg het verhaal blijkt dat het minstens twijfelachtig is, of haar verwondingen hiervan alleen de oorzaak zijn. Er is veel meer aan de hand te zijn met Djenna en samen met (oplichter) Luc probeert ze erachter te komen wie ze werkelijk is. Tijdens deze zoektocht blijken velen niet te zijn wie ze lijken, maar wat is er nou echt Djenna’s rol in dit geheel.

Er zijn van die momenten dat je een boek oppakt in de veronderstelling een thrillend verhaal voorgeschoteld te krijgen. Natuurlijk is het daarbij heel persoonlijk welke verwachting een lezer daarbij heeft. Van een boek waarop het etiket ‘thriller’ is gedrukt, is iedereen het erover eens dat er spannende elementen in de vertelling teruggevonden moeten kunnen worden. En in Verloren vrouw kun je met een beetje goede wil best iets spannends terugvinden, bijvoorbeeld als het gaat over de vraag wie Djenna is en wat er met haar is gebeurd.

Een ander element is de geloofwaardigheid van een verhaal. En ja, het is waar dat zelfs de gekste fantasie geen afbreuk hoeft te doen aan dit element, maar het moet niet doorslaan naar sciencefiction (waar overigens helemaal niets mee is). Op het moment dat verhaallijnen dit soort elementen gaan bevatten, daalt de geloofwaardigheid en daarmee de kracht van een verhaal in dit genre helaas tot een nulpunt. Dat personages daarbij best goed zijn uitgewerkt, biedt hiervoor dan geen oplossing meer.

Alleen een uitmuntende plot met een daverend slot had nog iets van het bovengenoemde kunnen goedmaken, maar ook dat element ontbreekt volledig. Na het lezen blijf je niet verbluft achter.

Den Tex zal met zijn Verloren Vrouw best de harten van sommige lezers weten te raken, maar in mijn optiek mist dit verhaal toch echt veel te veel elementen om het predicaat ‘thriller’ te mogen dragen.