Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Meeuwen luisteren wel, ... maar praten niet.

‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ ( oorspronkelijke titel ‘Where the crawdads sing’ ) is de opmerkelijke debuutroman van Delia Owens ( Georgia, USA, 1949 ). Vijfentwintig weken (2019) stond het boek aan de top in ‘The New York Times Fiction Best Sellers’. Owens is biologe en als schrijfster zeker niet aan haar proefstuk toe. Samen met haar echtgenote, Mark, bestudeerde zij de dieren in Afrika. Dat resulteerde in non-fictie. De titels ‘Cry of the Kalahari’, ‘The Eye of the Elephant’ en ‘Secrets of the Savanna’, ... spreken voor zich.

1969. Het anders zo rustige Barkley Cove wordt opgeschrikt. Het lijk van Chase Andrews, een populaire jongeman, wordt aangetroffen in de modder onder de brandweertoren aan de rand van het stadje. De sheriff en zijn kompaan gaan aan het werk, maar het onderzoek verloopt stroef. Moeten zij zoeken naar een moordenaar of moeten zij tot de conclusie komen dat het hier om een dramatisch ongeval gaat?

In de moerasgebieden buiten Barkley Cove, vlakbij de grillige kustlijn, tussen lagunes en moeilijk te doordringen wildernis, tussen grassen, mossen en palmbomen, leeft de zesjarige Kya, samen met haar ouders, broers en zussen, in een hut, verstoken van elk comfort en zonder nutsvoorzieningen.
Het is 1952 en het arme gezin valt uit elkaar. Broers, zussen en moeder laten haar achter: het lijkt wel een exodus. Wanneer haar jongste broer Jodie op zoek gaat naar andere en betere levensomstandigheden blijft Kya, het hoofdpersonage, alleen achter met haar vader. De door het leven en vooral door alcohol getekende woesteling laat het jonge meisje alleen achter.
Kya wil van geen wijken weten. Pesterijen en vooroordelen sterken haar wil om uit het zicht, maar vooral uit de handen te blijven van de gemeenschap.
Haar intelligentie en haar onverzettelijke wil zorgen dat zij alleen, omringd door ontelbare levensvormen, opgroeit in de vochtige en onherbergzame omgeving. De meeuwen zijn haar vrienden, haar steun, haar ultieme uitlaatklep in haar eenzaamheid.
Maar samen met haar lichamelijke groei, groeit ook het onaangename gevoel van het alleen zijn. De drang naar sociaal contact, geborgenheid en liefde neemt bezit van haar en zij stelt zich open. Twee jongemannen kruisen haar pad, maar zowel Tate (haar eerste liefde) en Chase stellen haar teleur. Het leed dat zij haar brengen overstijgt de verwachtte levensvreugde en haar eerste schuchtere stappen in de liefde brengen haar nog meer in een verwarrende situatie van wantrouwen en afkeer. Het moeras trekt haar weer in de eenzaamheid, terug naar haar hut, terug naar haar vrienden, de meeuwen, ...

“ Het opvegen van het hart,
En het wegstoppen van Liefde
Die we niet meer nodig zullen hebben
Tot in de Eeuwigheid. “
Blz.312
Emily Dickinsons

Haar afgebroken relatie met Chase brengt haar in een zeer lastige situatie. Het bordje ‘schuldig’ hangt zeer snel om haar nek.
Maakt zij een kans tegen een bevooroordeelde volksjury?

Het eigenlijke verhaal speelt zich af 1969-1970, na de dood van Chase Andrews.
De auteur hanteert op een handige manier flash-backs die haar toelaten om een kader te creëeren waarin de levenslijn van Kya verhaald wordt en waarbinnen haar verhaallijn steeds dichter bij het heden wordt gebracht. Het zijn twee evenwijdig lopende rails die aan de horizon in een punt lijken samen te lopen. Op dat punt is Kya vierentwintig jaar. Is dat punt voor haar een moment waarop zich nieuwe horizonten openen met de kans op geluk en levensvreugde? Of, ...?

Delia Owens is een verhalenverteller. In dit geval een verhaal met onderliggende morele boodschappen. Zonder zelf te oordelen of te veroordelen haalt zij thema’s als rassenscheiding en collectieve veroordeling van mensen die het een tikkeltje anders doen, ...
Als lezer kan je wel de vraag stellen of het allemaal wel geloofwaardig overkomt. Misschien is het einde wel een beetje ver gezocht, maar, ... het is vooral een boek, een roman, met een toetsje spanning en een dito aanwezigheid van psychologie, waarin thema’s als gezin, eenzaamheid, natuur, liefde of het ontbreken daarvan, vertrouwen en het gebrek daaraan, vooroordelen en veroordelen, rassenscheiding, ... maar vooral de mens, met name Kya, als individu centraal geplaatst is: hoe zwaar kan een leven zijn en waar haalt een mens altijd de energie om de vaak onmenselijk zware lasten te dragen?
Dat heeft de auteur op een mooie manier gebundeld in haar debuutroman. Delia. waar heb je zo lang verborgen gezeten?

Ik geef ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’
****4 sterren.



Reageer op deze recensie

Meer recensies van Guido Goedgezelschap