Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Thriller? Neen hoor!

Zenuwslopend.
Messcherp.
Psychologisch.
Rivaliteit.
Onbegrip.
Generatieverschillen.
Dit zijn de in het oog springende steekwoorden die gebruikt worden om het thrillerdebuut van Helen Monk Takhar, ‘ De stagiair ‘, bij de lezer aan te kondigen.
Helaas, ...

Het ‘ Leadership-magazine ‘, gevestigd in Londen en waar Katherine, een hoofdpersonage, hoofdredacteur is, wordt overgenomen door nieuwe investeerders. Voor de ancien die Katherine is (42) verandert er niets, behalve een nieuwe directeur, Gemma. Of toch? Het nichtje van de directeur, de mooie en jonge Lily, tweede hoofdpersonage )wordt stagiair bij Leadership.
Katherine heeft het moeilijk met de generatie van Lily, de Millennials, de Snowflakes, ....
Vanaf hun eerste ontmoeting, in een taxi, is dit verhaal een psychologisch steekspel tussen de twee dames: hun gedachtengoed is totaal tegenstrijdig en ze staan als twee kemphanen in een arena.
Maar, ... is dat de enige reden waarom de twee protoganisten elkaar het licht in de ogen niet gunnen?

Het verhaal heeft twee grote verhaallijnen: Katherine en Lily geven beurtelings hun visie van de gebeurtenissen. Ze laten daarbij de lezer goed in hun kaarten kijken, zodat er toch een vrij uitgewerkt beeld van de twee dames ontstaat. Vooral Katherine dreigt het slachtoffer van alles te worden. Het is een kat en muisspelletje waarin Katherine en Lily het slechtste uit zichzelf halen en dus ontzettend onsympathiek en egoïstisch uit de hoek komen.

Deze aanpak van de auteur is aanvankelijk wel te verantwoorden, maar, ... er gebeurt niets, of toch niets wat op ‘ messcherp ‘ lijkt. En zenuwslopend? Ja, omdat je ongeduldig wacht op enige spanning.
De onderhuidse spanning die beide protoganisten opbouwen brengt onvoldoende variatie. De opeenvolging van de hoofdstukken lijkt op het uitrekken van een elastiek. Maar elasticiteit is eindig en Monk Takhar is ijlings op zoek gegaan naar een ontknoping: wel wat onverwacht en verrassend, maar dit slot kan nooit het gevoel opwekken om een geslaagde thriller gelezen te hebben.

De schrijfstijl van Helen en de aanpak, de structuur van het boek hebben mij positief aangesproken, maar het verloopt allemaal te vlak, te voorspelbaar, te traag. Daarbij komen ook nog de te opvallende ongeloofwaardigheden en tegenstrijdige gebeurtenissen die van het boek zeker geen uitgesproken genietbaar geheel maken.
Als thrillerlezer ben ik volledig op mijn honger blijven zitten met een te uitgesponnen verhaal, een te kort en verwarrend slot. Neen, een geslaagd debuut kan ik ‘ De stagiair ‘ niet noemen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Guido Goedgezelschap