Té weinig diepgang, ... té voorspelbaar, ...

Eugénie Brands specialiseerde zich als kostuumontwerper: televisieshows, theater- en filmproducties werden door haar aangekleed. Een oud huis in Zuid-Frankrijk en de daarbijhorende vervallen wijngaard brachten verandering in haar leven: de schrijf-microbe kreeg haar te pakken. Na “ De Witte Raaf “ is “ Het Zeepaardje “ haar tweed thriller.

Alexander studeert op zijn 32e af en hij krijgt van zijn ouders een reis cadeau. Hij nodigt Resi, het hoofdpersonage in dit boek, uit om mee te gaan naar Curacao, een duikersparadijs. En dat is precies wat Alexander voor ogen heeft: een duikerscursus volgen. Resi en Alexander hebben een knipperlichtrelatie en ze twijfelt om mee te gaan: op een lange vlucht én een duikerscursus zit ze écht niet te wachten, ... Tenslotte stemt ze in met het voorstel, maar wat een gratis snoepreisje had kunnen zijn wordt al vlug een nachtmerrie, ....

Het eerste contact met het verhaal geeft de indruk dat je in een reisfolder over Curacao zit te lezen. Bezienswaardigheden en culinaire hoogstandjes komen regelmatig aan bod, al vrees ik dat sommige passages niet zo in goede aarde zullen vallen bij de plaatselijke toeristische diensten.
“ Waarom zijn die gebouwen zo goed beveiligd? Het lijken wel gevangenissen. En wat doen die mannen daar voor die getraliede raampjes?
Is het echt zo gevaarlijk hier? Als je dat soms in de krant leest, met al die drugssmokkelaars... “
( blz. 12 )
De hoofdrol in dit boek is voorbehouden voor Resi, een nogal erg naïef meisje dat met een vingerknip verliefd wordt om om het even wie. Trouwens niet zo’n goede eigenschap, ... het zou haar nog wel eens zuur kunnen opbreken. Zij gedraagt zich soms als een té verwend kind dat graag altijd haar eigen zinnetje wil doordrijven.

De andere personages in het boek worden trouwens maar oppervlakkig beschreven, acteurs waarover we écht te weinig van weten en die nooit het achterste van hun tong laten zien, ...

De schrijfstijl van Eugénie Brands is zeer eenvoudig, bijna kinderlijk te noemen. Ze geeft wel mooie beschrijvingen van de omgeving, de fauna en de flora, maar er zit zo weinig diepgang in dit verhaal, ... oppervlakkig, ... En dat is toch niet meteen wat je van duikers verwacht, ...

Heeft Brands een goede plot. Ja! Alle ingrediënten zijn aanwezig: duikvakantie op een exotisch eiland, liefde, onderwereld, moorden, onwaarschijnlijke onderduikadressen en hallucinante vluchtroutes, ....
Maar er wordt zo weinig mee gedaan. De gebeurtenissen volgen zich allemaal in een sneltreintempo op zonder dieper in te gaan op de achtergrond en het hoe en het waarom? Het verhaal hangt wel aan elkaar, met met veel te grote ogen, ....

Het verhaal verloopt wel chronologisch maar waarom de verleden en de tegenwoordige tijd door elkaar heen gebruikt worden blijft een raadsel.

Jammer dat Brands hier een mooie kans mist om een zinderende thriller neer te zetten, ... en ook jammer dat je als lezer de hoge verwachtingen die je stelde niet ziet ingelost worden.