Te weinig originaliteit

Quarantaine is het thrillerdebuut van Erik Betten ( Leeuwarden, 1976 ). Het is meteen een schot in de roos voor deze Friese auteur, want hij won hiermee De Bookspot Schaduwprijs 2019. Dit boek werd ook genomineerd voor het Beste Groninger Boek en staat op de long list van de Hebbandebuutprijs 2019.Naast auteur is hij ook journalist en historicus en hij schreef reeds een reeks boeken over geschiedenis, het landschap, kunst en cultuur. Erik schrijft zowel in het Nederlands als in het Fries.

Tijdens onderhoudswerken aan een gasinstallatie in Groningen komt een onbekende maar zeer gevaarlijke bacterie vrij dat zich zeer snel verspreidt van mens op mens. De gevolgen zijn moeilijk in te schatten en er moeten onmiddellijk drastische maatregelen getroffen worden. Zoals we zo dikwijls zien handelen politici vaak vanuit eigen belangen. Zijn de genomen beslissingen dan wel de juiste? Het hele verhaal speelt zich af rond hoe de politiek omgaat met een crisissituatie en wat de impact is van de pers ( persvrijheid ).
“ Het niet uitzenden van de beelden zou het einde van de persvrijheid betekenen.”

Homme Olivier, het hoofdpersonage, is een lid van de Tweede Kamer die al vlug beseft dat deze dramatische gebeurtenis volledig uit de hand loopt en hij gaat wanhopig op zoek naar zijn echtgenote Richt ( een verpleegster ) die achtergebleven is in het besmette gebied. Karin Werkman, een gedreven journaliste schuwt geen enkel risico om een zo realistisch beeld te geven van de situatie, terwijl Charlie Hablon, een punctuele en gemotiveerde macrobiologe, op gevaar voor eigen leven zoekt naar een geneesmiddel.
“ Het onderzoek ging altijd voor. Altijd. Als ze iets op het spoor was, voelden eten en slapen als nutteloze onderbrekingen.”
Risico’s nemen is de rode draad die doorheen het verhaal loopt.

Erik Betten schuwt het aantal thema’s niet en hij weet een op een sublieme manier een link te leggen met de actuele problemen die zich voordoen in Groningen als gevolg van de gasontginning. Politiek, godsdienst, vluchtelingenproblematiek, liefde, chantage, persvrijheid, … ze komen allemaal aan bod in een vlot leesbaar verhaal dat hij boeiend weet te houden door de korte hoofdstukken, dito zinnen en de spanning bevorderende cliffhangers. Ondanks het levensbedreigende drama zijn humor, cynisme en sarcasme nooit ver weg, evenals een gezonde kritische ingesteldheid. Dit resulteert vaak in erg mooie quotes en dito passages.
“ Homme deed zijn ogen open. Het zonlicht priemde zonder enig mededogen voor de staat van de mensheid uitbundig door de kier tussen de zware gordijnen en trok een streep van de buitenwereld naar Hommes borst.”

Een rampenthriller, een al zo vaak beproeft recept voor een film of een boek. De auteur heeft echter zijn huiswerk goed gemaakt, maar hij laat toch een indruk na van te weinig originaliteit. Het gevaar bestaat dat je als lezer achterblijft met een tweeledig gevoel. Gedurende twee/derde van het boek weet Erik te boeien. Maar wat gebeurde er in het laatste derde? Een aaneenschakeling van steeds weer dezelfde zombieachtige passages en zich steeds weer herhalende spectaculaire ontsnappingen. Elk hoofdstuk hetzelfde scenario: het werd langdradig en te voorspelbaar. Het verhaal gleed weg in horrortoestanden. Zonder minachting voor het genre horror is het misschien toch beter om bij het genre thriller te blijven.

Quarantaine is een goede thriller en een geslaagd debuut van een getalenteerde auteur. Hij krijgt het voordeel van de twijfel en het is uitkijken om zijn tweede boek in dit genre, De prijs ( verschenen 05 juni 2019 ), te lezen