Weer een topper van Jade

Met De eeuwige neezegger laat Jade opnieuw zien hoe sterk ze schrijft. Dit boek is een mix van feelgood, humor en emotionele diepgang, en ik vond het echt prachtig.

Iris is illustrator en slechthorend, en ik vond haar meteen een fantastische hoofdpersoon. Zelf ben ik slechtziend en daardoor kon ik me ontzettend goed inleven in haar struggles. Het is zó herkenbaar hoe lastig het kan zijn om op volwassen leeftijd een beperking te krijgen en daarmee om te leren gaan. Jade beschrijft dat heel realistisch: soms gaat het goed en zet je stappen vooruit, en dan weer een stap terug. Uiteindelijk draait het erom dat je leert hulp te vragen en eerlijk te zijn over je onzekerheden, en dat vond ik heel mooi en echt kloppend neergezet.

Wat dit boek extra sterk maakt, is de chemie tussen Iris en Boris. Hij zit zelf ook met zijn onzekerheden en juist daardoor kunnen ze er voor elkaar zijn. Dat vond ik prachtig om te lezen: niet een relatie die alleen draait om aantrekkingskracht, maar echt een band waarin ze elkaar sterker maken.

De schrijfstijl van Jade is heerlijk. Vlot, fijn en makkelijk om in mee te gaan. Ze weet serieuze thema’s neer te zetten zonder dat het zwaar wordt, en af en toe zitten er scènes in waarbij ik echt moest lachen. Precies die balans maakt dit verhaal zo sterk. En eerlijk: waar De eeuwige jaknikker al fantastisch was, merk je dat Jade in dit boek echt gegroeid is als auteur. Dit verhaal voelt nóg volwassener en overtuigender.

Ik raad De eeuwige neezegger zeker aan. Niet alleen voor iedereen die van feelgood houdt, maar ook voor mensen die zelf of in hun omgeving te maken hebben met een beperking. Het geeft een superrealistisch inkijkje in dat proces, en tegelijkertijd is het gewoon een heerlijk, romantisch boek. Voor mij absoluut vijf sterren, zonder twijfel.