Lezersrecensie
Persoonlijke zoektocht van een dochter
Mirjam van Biemen is in Mama wil weg op zoek gegaan naar de beweegredenen van haar moeder om te kiezen voor suïcide. Haar moeder was destijds opgenomen in een psychiatrische kliniek. Na deze wanhoopsdaad mocht er niet meer over gepraat worden, wat ervoor zorgde dat de auteur met grote vragen bleef zitten. Als achtjarig meisje werd ze hiermee geconfronteerd, wat uiteraard een traumatische gebeurtenis was. Om toch te ontdekken wat haar moeder zover gebracht had, las ze op volwassen leeftijd de dagboeken van haar moeder, die ze van een tante overhandigd kreeg.
Maar niet alleen de dagboeken dienen als achtergrond, ze gaat bovendien allerlei mensen opzoeken die haar moeder gekend hebben. Hier doorheen verweeft ze haar eigen herinneringen en zo probeert ze het verleden te reconstrueren. In het boek zijn diverse fragmenten uit de dagboeken geciteerd, zodat we als lezer een goed beeld van de situatie krijgen. Het is een intrigerend verslag van haar emoties, haar zoektocht en bevindingen.
De schrijfstijl van Mirjam van Biemen is prettig, vlot en toegankelijk. We lezen veel over de tijdsgeest waarin de moeder van de auteur opgroeide en als volwassen vrouw leefde. We maken kennis met het huisvrouwensyndroom, wat in die tijd bij meerdere vrouwen een rol speelde. Een vrouw werd destijds veroordeeld tot huishouden en opvoeden van de kinderen. Maar Rieneke, de moeder van Mirjam, had meer ambities en ze voelde zich opgesloten in haar situatie. De rol van haar echtgenoot, een egocentrische man, die daar absoluut geen oog voor had, was mede bepalend voor haar wanhoopsdaad.
Mirjam van Biemen is journalist en dat is duidelijk te merken aan de aanpak van haar zoektocht. In het begin van het verhaal word je wel geconfronteerd met een lange rij van personen die allemaal een rol hebben gespeeld in het leven van Rieneke. Dat zorgt voor een lichte verwarring, maar die verdwijnt verderop in het boek. Mama wil weg intrigeert door de emotionele rollercoaster waarin zowel de moeder als de dochter belandt.
De karakters worden duidelijk beschreven en voldoende uitgediept. De diep menselijke emoties komen binnen en worden overtuigend neergezet. De auteur heeft gedegen onderzoek gedaan en is daarbij niet over één nacht ijs gegaan. Ze heeft zoveel personen gecontacteerd, dat ook dat gedeelte soms ervoor zorgde dat de rode draad moeilijk vast te houden was, maar het is zeker een boek dat de moeite waard is om voor een tweede keer gelezen te worden.
Mama wil weg is het verslag van een indrukwekkende zoektocht naar de moeder die ervoor koos uit het leven te stappen, ondanks dat duidelijk naar voren kwam dat ze zielsveel van haar kinderen hield. Het geeft een goed tijdsbeeld van de laatste decennia van de vorige eeuw, waarin voor een vrouw met ambities geen ruimte was. Maar vooral is de gedrevenheid van de auteur voelbaar, die zoekt naar antwoorden. Het boek getuigt van een dapper en eerlijk verhaal dat hopelijk voor heling heeft gezorgd, zodat een traumatische periode goed afgesloten kan worden. Het is een krachtig portret van een moeder, die op zoek was naar verwerkelijking van zichzelf en ten onderging in wanhoop.
Maar niet alleen de dagboeken dienen als achtergrond, ze gaat bovendien allerlei mensen opzoeken die haar moeder gekend hebben. Hier doorheen verweeft ze haar eigen herinneringen en zo probeert ze het verleden te reconstrueren. In het boek zijn diverse fragmenten uit de dagboeken geciteerd, zodat we als lezer een goed beeld van de situatie krijgen. Het is een intrigerend verslag van haar emoties, haar zoektocht en bevindingen.
De schrijfstijl van Mirjam van Biemen is prettig, vlot en toegankelijk. We lezen veel over de tijdsgeest waarin de moeder van de auteur opgroeide en als volwassen vrouw leefde. We maken kennis met het huisvrouwensyndroom, wat in die tijd bij meerdere vrouwen een rol speelde. Een vrouw werd destijds veroordeeld tot huishouden en opvoeden van de kinderen. Maar Rieneke, de moeder van Mirjam, had meer ambities en ze voelde zich opgesloten in haar situatie. De rol van haar echtgenoot, een egocentrische man, die daar absoluut geen oog voor had, was mede bepalend voor haar wanhoopsdaad.
Mirjam van Biemen is journalist en dat is duidelijk te merken aan de aanpak van haar zoektocht. In het begin van het verhaal word je wel geconfronteerd met een lange rij van personen die allemaal een rol hebben gespeeld in het leven van Rieneke. Dat zorgt voor een lichte verwarring, maar die verdwijnt verderop in het boek. Mama wil weg intrigeert door de emotionele rollercoaster waarin zowel de moeder als de dochter belandt.
De karakters worden duidelijk beschreven en voldoende uitgediept. De diep menselijke emoties komen binnen en worden overtuigend neergezet. De auteur heeft gedegen onderzoek gedaan en is daarbij niet over één nacht ijs gegaan. Ze heeft zoveel personen gecontacteerd, dat ook dat gedeelte soms ervoor zorgde dat de rode draad moeilijk vast te houden was, maar het is zeker een boek dat de moeite waard is om voor een tweede keer gelezen te worden.
Mama wil weg is het verslag van een indrukwekkende zoektocht naar de moeder die ervoor koos uit het leven te stappen, ondanks dat duidelijk naar voren kwam dat ze zielsveel van haar kinderen hield. Het geeft een goed tijdsbeeld van de laatste decennia van de vorige eeuw, waarin voor een vrouw met ambities geen ruimte was. Maar vooral is de gedrevenheid van de auteur voelbaar, die zoekt naar antwoorden. Het boek getuigt van een dapper en eerlijk verhaal dat hopelijk voor heling heeft gezorgd, zodat een traumatische periode goed afgesloten kan worden. Het is een krachtig portret van een moeder, die op zoek was naar verwerkelijking van zichzelf en ten onderging in wanhoop.
2
Reageer op deze recensie