De voordelen van slapeloosheid

Wakker zijn in de nacht geeft een verrassend andere kijk op slapeloosheid in de nacht. In dit boek worden geen technieken en methodes gepresenteerd om het ‘s nachts wakker liggen te veranderen, maar de auteur laat ons zien dat we door er op een andere manier mee om te gaan, we groot voordeel kunnen hebben van onze slapeloosheid. Zelf is hij een liefhebber van de duisternis en al als kind sloop hij vaak stiekem het huis uit om te genieten van de nachtelijke sterrenhemel.

In het begin van het boek haalt Clark Strand een onderzoek uit de jaren ‘90 aan, gedaan door Dr. Thomas Wehr, een toonaangevend onderzoeker van het National Institute of Mental Health. Wat Wehr wilde onderzoeken was, of de mens van nu nog steeds sporen van het slaappatroon van de mens uit de prehistorie met zich meedraagt. De proefpersonen werden weggehouden van het kunstlicht en na vier weken trad er een wijziging op in hun slaappatroon. De nachtelijke slaapuren vielen uiteen in twee blokken. Men sliep vier uur, daarna waren er twee uur van wakker zijn, de ‘stille rust’ genoemd, en dan volgde er nog eens een blok van vier uur slaap. De intrede van het kunstlicht heeft gezorgd voor die drastische wijziging in ons oorspronkelijke slaappatroon.

Precies over die twee uur wakker liggen gaat dit boek. Zelf noemt Clark dit ‘het uur van God’. Dit in tegenstelling tot wat nu ‘het uur van de wolf’ wordt genoemd: de wanhopige slapeloosheid die mensen ervaren waarin ze piekeren en tobben over allerlei zaken uit het leven. In allerlei religies heeft hij onderzoek gedaan naar de betekenis van dit fenomeen en hij ontdekte dat het in de oorspronkelijke religies heel bekend was. De mens was gewend aan duisternis en zag die als een vriend die ons meer in contact bracht met onszelf en het hogere, en de beste tijd was om tot bezinning te komen. De auteur ziet in de nachtelijke uren nog veel meer voordeel dan in meditatie.

Het boek bestaat naast een voor- en een dankwoord uit vier hoofdstukken. Hierin pleit de auteur voor de benefits van het duister. Hij laat zien wat voor een invloed de intrede van het kunstlicht en de daarop volgende industriële revolutie hebben gehad. In het derde hoofdstuk vertelt hij over de nachtelijke ontmoeting met ‘een meisje’. Deze spirituele ervaring verbindt hij met de Zwarte Madonna. Het vierde hoofdstuk heet: ’Het evangelie van het duister’. Deze cursief gedrukte tekst geeft een kijkje in het leven in duisternis, en de verdoemenis die optreedt door te veel licht.

Het boek heeft een toegankelijke stijl, maar niet alle termen die gebruikt worden, worden goed uitgelegd. Ook de opsommingen die gegeven worden, waarvan de auteur zegt dat hij er een heel boek mee zou kunnen vullen, doen langdradig aan en zijn beweringen zijn af en toe van een stelligheid die weerstand oproept. Zijn pleidooi voor terugkeer naar het donker roept op tot een andere manier van leven, die waarschijnlijk een utopie is. Het loslaten van alles wat we verworven hebben de laatste eeuwen, is niet meer haalbaar. De vooruitgang is niet meer tot stilstand te brengen. Het boek roept wel op tot bezinning: mocht de wereld ooit gehuld worden in het duister door het opraken van de energiebronnen, dan is dit boek een handvat om terug te keren naar een leven met het natuurlijke licht van de zon en het duister met het spaarzame licht van maan en sterren.

Het volgende citaat uit het boek illustreert wat de boodschap van de auteur is:
“Doe de lampen uit en laat ze uit en je zult je, kort gezegd, herinneren wie je bent.”

Op https://indeboekenkast.com/ zijn. Nog meer recensies te lezen.