Voor zover de omvang dit toestaat, heb ik het boek in een ruk uitgelezen. Op een boeiende manier word je door het boek heengezogen. Temidden van intrigerende personen en suggestieve opmerkingen wordt de moordenaar vanuit een steeds wisselend perspectief getraceerd. De verschillen in karakter en sociale omgeving van de personages worden meesterlijk geschetst: de ontroerend eenvoudige Paul, de tragische Graham en de karikaturale Margaret. Vanwaar dan toch dat voorbehoud van veel medelezers? OK, het is geen Lynley-mysterie, maar ik vind dat de schrijfster het recht heeft de Lynley - Havers - soap te doorbreken. Sterker nog, had ze dat in dit boek maar gedaan, want de niet functionele "stremmingen" worden vooral veroorzaakt door het eindeloze gekibbel van Deborah met St James. Met enige zelfspot wordt in het boek geknipoogd naar Tommy en Tuppence, maar een minder gecompliceerd speurdersechtpaar zou de vaart ten goede zijn gekomen. Neem het gekibbel van Deborah en de handicap van St James op de koop toe, dan blijft het een spannend boek vol intrigerende personen en onverwachte wendingen.