Cosy mystery met cliffhanger

Dit boek heeft zo'n typisch Engels sfeertje. Denk Midsommer Murders. Maar dan in Bretagne, in zo'n idyllisch kustdorpje. Je ziet het gelijk voor je. Dat komt ook door de schrijfstijl: Douglas gebruikt taal die past bij de omgeving. En ze neemt de tijd die omgeving te schetsen. Het voelt aan de ene kant ouderwets, oubollig soms en tegelijk past het ontzettend goed. Het heeft een goede mix tussen het vertragende van de omgeving en de actie rondom het mysterie waar Mila zich in verdiept.

Het verhaal heeft precies genoeg spanning om vaart te houden. Het draait allemaal om het mysterie van Gosia's plotselinge dood. Het lijkt een natuurlijke dood van een oudere vrouw met hartproblemen. Mila vertrouwt het niet: ze was de avond ervoor bij de vrouw en nu zijn er spullen weg. Bijvoorbeeld dat enorme boek waarin ze 'alles had opgeschreven'. Ze besluit op onderzoek te gaan.
Mila's privéleven is de tweede verhaallijn. De dood van haar halfzus heeft het leven van Mila op de kop gezet. Na een jaar mist ze haar nog steeds. Nog een paar maanden en dan gaat Mila weer terug naar Bristol. Haar vervanger is inmiddels in Morannez en het blijkt een oude bekende van Mila en haar halfzus te zijn. Waarom duikt deze Carter nu opeens op? Deze verhaallijn komt ongetwijfeld terug in een volgend deel. Ik ben stiekem wel benieuwd hoe het verder gaat.

Het verdwenen dagboek is een fijne 'cosy mystery' dat je heerlijk op je vakantieadres aan de Franse kust (of waar dan ook) kunt lezen. Niet te snel, sfeervol, een dorp als locatie en een mysterie. En een 'soapy' cliffhanger aan het eind. Goede start van een serie!

Met dank aan de vertaalster, Susanne Castermans-Nelleke, voor het recensie-exemplaar.