Lezersrecensie
Prachtige afsluiting van Hekne-trilogie
Prachtige afsluiting van de Hekne-trilogie. Ook Hellenacht zit boordevol thema’s, legenden, mystiek en geschiedenis. Mytting weeft er een dik 500 pagina’s boeiend verhaal van. De prachtige beeldende beschrijvingen maken dit boek af.
Mythisch Butangen
Mytting sleept je weer mee naar het mythische Butangen. Waar de oerkrachten van de natuur vrij spel hebben. En legenden over de Siamese Hekne-zussen Gunhild en Halfrid uit de 17e eeuw nog steeds leven. Vooral dominee Kai Schweigaard kan het Zustertapijt niet loslaten. Het laatste tapijt dat de zussen maakten en waarop voorspellingen zouden staan. Bijvoorbeeld over het einde van de laatste dominee van Butangen. De meeste dorpelingen zijn echter bezig met de oorlogsdreiging. Nazi-Duitsland bedreigt ook Noorwegen. De jonge Astrid Hekne is daar niet mee bezig. Zij verwezenlijkt haar droom om lerares te worden en volgt de lerarenopleiding in Elverum. Tot op een dag Duitse vliegtuigen boven Elverum vliegen. En dan neemt het verhaal vaart en leef je mee met de onverzettelijke Astrid en een worstelende dominee.
Voor elke lezer wat
Dit deel biedt bijna elke lezer wel wat. Spanning door de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog. Mystiek met de legenden over de Hekne-zussen. Astrid die haar eigen keuzes maakt. En diepgang door de gedachten van de dominee. Die schrijft hij gedachten toe als ‘schiep het zustertapijt de gebeurtenissen of had het zustertapijt Kai Schweigaard geschapen?’ De Noorse geschiedenis rond 1900 is de achtergrond van de trilogie. En er komen een heleboel thema’s langs. Dat maakt dit boek fantastisch om te lezen met een leesclub. Ik mocht meedoen met de leesclub van Hebban en daaruit bleek al dat iedereen er iets anders uitpikt. Ik vond schuld en vooroordeel eruit springen. Schuld staat centraal bij Kai. Hij voelt zich nog steeds schuldig over de verkoop van de oude staafkerk (deel 1). Vooroordelen spelen door het hele boek. Van de kerk die de Hekne-zussen uitsloot tot dorpelingen die elkaar bestempelden als collaborateur.
Vervolg
Lars Mytting maakt met dit slot de verwachtingen meer dan waar. Het is niet voor niets het bestverkochte boek van Noorwegen in 2023. Mytting creëert een mythisch Butangen middenin de natuur die door de dorpelingen langzaam getemd wordt. De hoofdpersonen, Kai en Astrid, lopen zo van je bladzijden. Andere personages niet. Zo vinden Kristine en Jehans de keuzes van hun kinderen wel heel snel prima en mis je de sterke persoonlijkheden die je in deel 2 leerde kennen. Kortom: lees eerst deel 1 en 2, dan komt dit deel het beste tot zijn recht.
Prachtig slot
Het einde van de trilogie is er weer eentje waarvan je hart in 100 stukjes gaat. Ik vond het heel mooi, passend en magisch. Het vertelt over de kracht van rituelen en over het doorbreken van patronen. En dat met een vleugje magie. Aan het einde van het boek staat een lijst van personen, dieren, wapens en hengels uit de trilogie. Een hele fijne manier om na de laatste zin rustig te landen in de echte wereld. Zonder al die mooie mensen uit de trilogie. En nee, er hoeft geen nieuw deel. Dat zou de magie van deze drie delen kapot maken. Hoewel ik net als na deel 2 nog steeds naar Butangen wil. Om te kijken waar de Heknes en Kai hun leven leefden.
Mythisch Butangen
Mytting sleept je weer mee naar het mythische Butangen. Waar de oerkrachten van de natuur vrij spel hebben. En legenden over de Siamese Hekne-zussen Gunhild en Halfrid uit de 17e eeuw nog steeds leven. Vooral dominee Kai Schweigaard kan het Zustertapijt niet loslaten. Het laatste tapijt dat de zussen maakten en waarop voorspellingen zouden staan. Bijvoorbeeld over het einde van de laatste dominee van Butangen. De meeste dorpelingen zijn echter bezig met de oorlogsdreiging. Nazi-Duitsland bedreigt ook Noorwegen. De jonge Astrid Hekne is daar niet mee bezig. Zij verwezenlijkt haar droom om lerares te worden en volgt de lerarenopleiding in Elverum. Tot op een dag Duitse vliegtuigen boven Elverum vliegen. En dan neemt het verhaal vaart en leef je mee met de onverzettelijke Astrid en een worstelende dominee.
Voor elke lezer wat
Dit deel biedt bijna elke lezer wel wat. Spanning door de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog. Mystiek met de legenden over de Hekne-zussen. Astrid die haar eigen keuzes maakt. En diepgang door de gedachten van de dominee. Die schrijft hij gedachten toe als ‘schiep het zustertapijt de gebeurtenissen of had het zustertapijt Kai Schweigaard geschapen?’ De Noorse geschiedenis rond 1900 is de achtergrond van de trilogie. En er komen een heleboel thema’s langs. Dat maakt dit boek fantastisch om te lezen met een leesclub. Ik mocht meedoen met de leesclub van Hebban en daaruit bleek al dat iedereen er iets anders uitpikt. Ik vond schuld en vooroordeel eruit springen. Schuld staat centraal bij Kai. Hij voelt zich nog steeds schuldig over de verkoop van de oude staafkerk (deel 1). Vooroordelen spelen door het hele boek. Van de kerk die de Hekne-zussen uitsloot tot dorpelingen die elkaar bestempelden als collaborateur.
Vervolg
Lars Mytting maakt met dit slot de verwachtingen meer dan waar. Het is niet voor niets het bestverkochte boek van Noorwegen in 2023. Mytting creëert een mythisch Butangen middenin de natuur die door de dorpelingen langzaam getemd wordt. De hoofdpersonen, Kai en Astrid, lopen zo van je bladzijden. Andere personages niet. Zo vinden Kristine en Jehans de keuzes van hun kinderen wel heel snel prima en mis je de sterke persoonlijkheden die je in deel 2 leerde kennen. Kortom: lees eerst deel 1 en 2, dan komt dit deel het beste tot zijn recht.
Prachtig slot
Het einde van de trilogie is er weer eentje waarvan je hart in 100 stukjes gaat. Ik vond het heel mooi, passend en magisch. Het vertelt over de kracht van rituelen en over het doorbreken van patronen. En dat met een vleugje magie. Aan het einde van het boek staat een lijst van personen, dieren, wapens en hengels uit de trilogie. Een hele fijne manier om na de laatste zin rustig te landen in de echte wereld. Zonder al die mooie mensen uit de trilogie. En nee, er hoeft geen nieuw deel. Dat zou de magie van deze drie delen kapot maken. Hoewel ik net als na deel 2 nog steeds naar Butangen wil. Om te kijken waar de Heknes en Kai hun leven leefden.
1
Reageer op deze recensie
