Een origineel, grappig én sappig verhaal vol onverwachte wendingen
Giacomina van Sacha Naspini, vertaald door Miriam Bunnik en Mara Schepers, is door de Hebban Crew gekozen tot Hebban Boek van de Maand #21. Het is een origineel, grappig én sappig verhaal vol onverwachte wendingen. Een roman over gemiste kansen, misgelopen liefdes, wrok en een leven met grote geheimen.
'Het gesprek tussen Nives en Loriano gaat met een sneltreinvaart van juice channel naar Griekse tragedie.' – Anne-Romee
Giacomina is een klein verhaal van grootse proporties. In 160 pagina's wordt, na een korte inleiding om het toneel te schetsen, een telefoongesprek gevoerd dat je als lezer beduusd achter zal laten. De reden voor het telefoontje is kip Giacomina, die door de weduwe Nives in huis is genomen als gezelschap en compleet verstard op een stoel zit. Nives pakt de telefoon om dierenarts Loriano op te bellen en op dat moment heb je werkelijk geen idee in welke achtbaan van emoties en onthullingen je gestort zult worden door auteur Sacha Naspini. Nives houdt de slaperige Loriano uren aan de telefoon en waar je eerst nog denkt mee te luisteren met een oeverloos gesprek tussen een eenzame boerenvrouw en een dronkaard van middelbare leeftijd in een ingedut dorp in Italië, ontdek je dat de waarheid heel anders ligt. Er zit een doelbewustheid in dit telefoontje die zich langzaam maar zeker ontvouwt.
'En de kip dan?' – Anne-Romee
Hoewel Giacomina de katalysator is van het verhaal, wordt de kip al snel genadeloos afgeserveerd als supportact. Verrassend gezien het háár naam in de titel is, maar minder als we je vertellen dat de oorspronkelijke Italiaanse roman Nives heet. Toch is het Giacomina die de vertelling bij elkaar houdt. Ze is de reden (of het excuus) voor het telefoongesprek en wordt er tussendoor telkens bijgehaald voor een komische noot. Het is een bijzonder verhaal, vooral ook door de vorm. Er ligt veel aandacht op de dialoog tussen Nives en Loriano en kent verder weinig opsmuk. In de meeste boeken zou dit snel saai worden, maar het lukt Naspini om je aandacht vast te houden door humor en ontroering steeds knap met elkaar te combineren. Met elke onthulling, steeds iets schokkender dan z'n voorganger, kijk je met een nieuwe blik naar de personages.
Reageer op deze recensie
