Lezersrecensie
Een zee vol verleiding
Muidhond is het spectaculaire debuut van schrijfster Inge Schilperoord. Het verhaal begint met de 30-jarige Jonathan die net vrij is gekomen uit de gevangenis, er was onvoldoende bewijs voor de aanklacht wegens seksueel misbruik van een jong meisje. Jonathan trekt in bij zijn moeder en oude routines met het voornemen om een beter persoon te worden, maar de verleiding van het 10-jarige buurmeisje zwemt verleidelijk voor zijn neus.
In het verhaal lees je vanuit het perspectief van Jonathan en krijgt zo en heel mooi beeld over zijn gevoelens, bijvoorbeeld hoe hij vecht tegen zijn aantrekking tot een 10 jarig buurmeisje, maar ook hoe graag hij voor het eenzame kind wilt zorgen. Zijn gevoelens worden vaak poëtisch omschreven; ‘’Bij hem was het alsof jaar in, jaar uit zijn hoofd te vol was geraakt. Te veel woorden, stemmen, vragen, situaties. Het paste niet. Soms werd het zo vol dat het leek alsof zijn hoofd zachtjes begon te scheuren, te breken, alsof hij uiteenviel.’’ Het boek was voor mij vanaf het begin al spannend, want je voelt de spanning en angst voor wat je denkt dat er aankomt al opbouwen wanneer hij haar voor het eerst ontmoet. Het was voor mij een heel overzichtelijk boek, het motief heeft mij hierbij veel geholpen. Het motief is de vis (een muidhond) die Jonathan aan het begin van het boek vangt en verzorgt. Naarmate Jonathans gedrag en controle over zichzelf vermindert, gaat het ook steeds slechter met de vis, zo wist ik hoe slecht het eigenlijk met hem ging , terwijl Jonathan zichzelf iets anders blijft vertellen. Het boek is niveau 3, dit vind ik heel passend, omdat het gaat over een voor sommige mensen verontrustend onderwerp en het zet je aan het denken over bijvoorbeeld hoe het is om te leven met zo’n onnatuurlijke aantrekking.
Als je seksueel misbruik en aantrekking tot kleine meisjes een verontrustend leesonderwerp vind, is dit niet het boek voor jou. Stel je vind dit soort boeken juist interessant, dan is dit een hele grote aanrader.
In het verhaal lees je vanuit het perspectief van Jonathan en krijgt zo en heel mooi beeld over zijn gevoelens, bijvoorbeeld hoe hij vecht tegen zijn aantrekking tot een 10 jarig buurmeisje, maar ook hoe graag hij voor het eenzame kind wilt zorgen. Zijn gevoelens worden vaak poëtisch omschreven; ‘’Bij hem was het alsof jaar in, jaar uit zijn hoofd te vol was geraakt. Te veel woorden, stemmen, vragen, situaties. Het paste niet. Soms werd het zo vol dat het leek alsof zijn hoofd zachtjes begon te scheuren, te breken, alsof hij uiteenviel.’’ Het boek was voor mij vanaf het begin al spannend, want je voelt de spanning en angst voor wat je denkt dat er aankomt al opbouwen wanneer hij haar voor het eerst ontmoet. Het was voor mij een heel overzichtelijk boek, het motief heeft mij hierbij veel geholpen. Het motief is de vis (een muidhond) die Jonathan aan het begin van het boek vangt en verzorgt. Naarmate Jonathans gedrag en controle over zichzelf vermindert, gaat het ook steeds slechter met de vis, zo wist ik hoe slecht het eigenlijk met hem ging , terwijl Jonathan zichzelf iets anders blijft vertellen. Het boek is niveau 3, dit vind ik heel passend, omdat het gaat over een voor sommige mensen verontrustend onderwerp en het zet je aan het denken over bijvoorbeeld hoe het is om te leven met zo’n onnatuurlijke aantrekking.
Als je seksueel misbruik en aantrekking tot kleine meisjes een verontrustend leesonderwerp vind, is dit niet het boek voor jou. Stel je vind dit soort boeken juist interessant, dan is dit een hele grote aanrader.
1
Reageer op deze recensie