Meeslepende internationale thriller

Wat ik mooi vind aan dit boek van Toni Coppers is dat de ontwikkeling van personages zeer evenwichtig aan bod komt, terwijl tegelijk de verhaallijn mbt het wie en waarom goed wordt opgebouwd. Dat maakt het een meeslepend boek, waarin je goed kunt meeleven met de personages. Daarmee zijn er soms tussenstukjes waarin je meer kunt lezen over wat de personages is overkomen, zodat je het boek ook los kunt lezen en zonder dat dit vertraagt in het verhaal.
Via Alex en Sarah volg je het meeste van het verhaal. Ik vind het mooi hoe ontwikkeling van mensen in dit boek tot uiting komt. Het leed van mensen mag er zijn, het mag pijn doen en het mag verzachten. Hoe zij hierin worstelen, zich terugtrekken, hun noodlijntje met een beperkt aantal vrienden (‘gekneusde vrienden’) aanhalen, dat is zo goed beschreven. Ik kan me voorstellen dat je daar, als je zelf een en ander hebt meegemaakt, ook wat troost uit kunt halen. Dit las ik vooral terug, als het gaat om Alex, Eric en Sarah, maar ook Daniel (de zwerver) was voor mij een positieve figuur, al is is/lijkt zijn rol in het boek onduidelijk. Zeer knap gedaan! Daarnaast vind ik dat Toni de andere personages (w.o. David, zijn zus en broer), qua typering goed heeft beschreven.
Sarah wordt betrokken bij een moordonderzoek met een link naar Brussel. Als er later nog doden worden gevonden, wordt het een internationale samenwerking, terwijl haar baas haar in de nek hijgt. Sarah staat steeds meer onder druk en betrekt haar geheime vriendenclub bij het onderzoek. Wat is de betekening van de sneeuwbol, hoe heeft het met het Atomium in Brussel te maken, wat is de bedoeling van het bezoek van Alex aan het huis van David Bonard? Het plot is goed opgebouwd. Het verhaal verloopt chronologisch. Stap voor stap worden er nieuwe elementen toegevoegd. Toni weet je hierbij te boeien en als lezer denk je actief mee op zoek naar het wie en waarom. Het plot is zeer verrassend en ook de plotwendingen verrassen en lopen door tot het einde. Voor mij moet een boek ‘kloppen’ en dat doet Val zeker; er blijft geen los eindje open. Zeer goed bedacht en beschreven. Ik ben fan.
Met dank aan Thrillzone Leesclub!