Lezersrecensie
Spannend en inspirerend
Met korte, krachtige zinnen vertelt Ish Ait Hamou in 'Het moois dat we delen' de verhalen van Soumia en Luc.
De jonge Soumia en de oude Luc wonen in een Belgische multiculturele wijk. Ze ontmoeten elkaar vijf jaar na een vreselijke gebeurtenis die voor hen allebei het leven totaal heeft veranderd.
Ish Ait Hamou is schrijver, danser, regisseur en theatermaker, en vooral bekend geworden als jurylid van 'So You Think You Can Dance'. Hij verweeft als kind van immigranten zijn persoonlijke ervaringen in zijn verhalen.
Het boek komt rustig op gang.
Langzamerhand geeft de auteur brokjes informatie over wat er in het leven van Soumia en Luc is gebeurd. Daardoor wordt het boek steeds spannender.
Er zijn vooroordelen, er is onbegrip, er is verdriet. Maar als Luc en Soumia zich voorzichtig gaan openstellen, gebeuren er ook mooie dingen.
Hier en daar lijkt de houding van Luc tegenover de 'anderen' in zijn wijk een tikkeltje clichématig, bijvoorbeeld als een langslopende jongeman hem helpt om zijn voordeur open te doen en Luc zeker weet dat de jongeman hem zal beroven. Terwijl Luc toch altijd zijn boodschappen doet bij kruidenier Hassan.
Maar over het algemeen zet de auteur de personages geloofwaardig neer en maakt hij de emoties van de personages tastbaar.
Een prettig leesbaar en inspirerend verhaal.
De jonge Soumia en de oude Luc wonen in een Belgische multiculturele wijk. Ze ontmoeten elkaar vijf jaar na een vreselijke gebeurtenis die voor hen allebei het leven totaal heeft veranderd.
Ish Ait Hamou is schrijver, danser, regisseur en theatermaker, en vooral bekend geworden als jurylid van 'So You Think You Can Dance'. Hij verweeft als kind van immigranten zijn persoonlijke ervaringen in zijn verhalen.
Het boek komt rustig op gang.
Langzamerhand geeft de auteur brokjes informatie over wat er in het leven van Soumia en Luc is gebeurd. Daardoor wordt het boek steeds spannender.
Er zijn vooroordelen, er is onbegrip, er is verdriet. Maar als Luc en Soumia zich voorzichtig gaan openstellen, gebeuren er ook mooie dingen.
Hier en daar lijkt de houding van Luc tegenover de 'anderen' in zijn wijk een tikkeltje clichématig, bijvoorbeeld als een langslopende jongeman hem helpt om zijn voordeur open te doen en Luc zeker weet dat de jongeman hem zal beroven. Terwijl Luc toch altijd zijn boodschappen doet bij kruidenier Hassan.
Maar over het algemeen zet de auteur de personages geloofwaardig neer en maakt hij de emoties van de personages tastbaar.
Een prettig leesbaar en inspirerend verhaal.
1
Reageer op deze recensie