Lezersrecensie
Wie was Susan Sontag?
Susan Sontag staat bekend als een van de grote denkers van de twintigste eeuw. Ze was 'Amerika's laatste grote literaire ster' volgens haar biograaf Benjamin Moser.
Wat maakte haar zo beroemd en wie was die intelligente vrouw met haar uitgesproken meningen?
Benjamin Moser laat ons in zijn biografie 'Sontag: leven en werk' (vertaald door Lidwien Biekmann en Koos Mebius) kennismaken met de privépersoon en de publieke Susan Sontag.
Dat die twee niet altijd overeenkwamen wordt al snel duidelijk.
Het is fijn dat Moser een beeld van Susan Sontag schetst tegen de achtergrond van de ontwikkelingen in kunst en politiek in Sontags tijd. Tegelijk is dat een valkuil: Moser weidt soms teveel uit over details van die achtergrond, waardoor de vaart uit het verhaal gaat.
De biografie begint met Sontags jeugd: het gezin waarin ze opgroeit, de vele verhuizingen, haar gevoel altijd een buitenstaander te zijn.
Veel aandacht besteedt Moser aan de problematische relatie van Sue (zoals Susan toen nog heette) en Mildred, Sontags moeder.
Hij verklaart Sontags problematische relaties (te simpel) aan de hand van de vroegtijdige dood van haar vader en het alcoholisme van haar moeder.
Ook de freudiaanse duiding van haar gedrag doet soms geforceerd aan.
Na het verschijnen van haar essay 'Notes on "Camp"' in 1964 is Sontag in een klap beroemd. Ze gaat om met mensen als Jackie Kennedy en Andy Warhol en hoort bij de intellectuele elite.
Ze schrijft over kunst, politiek, ziekte en nog veel meer, en haar frisse en uitgesproken meningen maken haar tot een icoon, een rolmodel voor vrouwen van verschillende generaties.
De discrepantie tussen Sontag als publieke figuur en privépersoon loopt als een rode draad door het boek. Uit haar dagboeken rijst een beeld op van een vrouw die heen en weer geslingerd wordt tussen zelfhaat en zelfverzekerdheid, en die zichzelf voortdurend wil verbeteren.
Mosers citeert veelvuldig uit Sontags werk, maar zijn interpretaties van dat werk zijn hier en daar warrig.
Deze biografie is zeker geen hagiografie: de lelijke kanten van Susan Sontag komen nadrukkelijk aan bod. Je blijft na het lezen achter met het idee dat Sontag geen prettig persoon was.
Dit boek geeft een goed beeld van de tijd waarin Susan Sontag leefde en werkte en maakt nieuwsgierig naar haar werk.
Wat maakte haar zo beroemd en wie was die intelligente vrouw met haar uitgesproken meningen?
Benjamin Moser laat ons in zijn biografie 'Sontag: leven en werk' (vertaald door Lidwien Biekmann en Koos Mebius) kennismaken met de privépersoon en de publieke Susan Sontag.
Dat die twee niet altijd overeenkwamen wordt al snel duidelijk.
Het is fijn dat Moser een beeld van Susan Sontag schetst tegen de achtergrond van de ontwikkelingen in kunst en politiek in Sontags tijd. Tegelijk is dat een valkuil: Moser weidt soms teveel uit over details van die achtergrond, waardoor de vaart uit het verhaal gaat.
De biografie begint met Sontags jeugd: het gezin waarin ze opgroeit, de vele verhuizingen, haar gevoel altijd een buitenstaander te zijn.
Veel aandacht besteedt Moser aan de problematische relatie van Sue (zoals Susan toen nog heette) en Mildred, Sontags moeder.
Hij verklaart Sontags problematische relaties (te simpel) aan de hand van de vroegtijdige dood van haar vader en het alcoholisme van haar moeder.
Ook de freudiaanse duiding van haar gedrag doet soms geforceerd aan.
Na het verschijnen van haar essay 'Notes on "Camp"' in 1964 is Sontag in een klap beroemd. Ze gaat om met mensen als Jackie Kennedy en Andy Warhol en hoort bij de intellectuele elite.
Ze schrijft over kunst, politiek, ziekte en nog veel meer, en haar frisse en uitgesproken meningen maken haar tot een icoon, een rolmodel voor vrouwen van verschillende generaties.
De discrepantie tussen Sontag als publieke figuur en privépersoon loopt als een rode draad door het boek. Uit haar dagboeken rijst een beeld op van een vrouw die heen en weer geslingerd wordt tussen zelfhaat en zelfverzekerdheid, en die zichzelf voortdurend wil verbeteren.
Mosers citeert veelvuldig uit Sontags werk, maar zijn interpretaties van dat werk zijn hier en daar warrig.
Deze biografie is zeker geen hagiografie: de lelijke kanten van Susan Sontag komen nadrukkelijk aan bod. Je blijft na het lezen achter met het idee dat Sontag geen prettig persoon was.
Dit boek geeft een goed beeld van de tijd waarin Susan Sontag leefde en werkte en maakt nieuwsgierig naar haar werk.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ikleesnboek
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
